Ofensywa Państwa Islamskiego w Syrii
Kampania wojenna prowadzona przez Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie (ISIS) w Syrii od kwietnia 2014, która doprowadziła w czerwcu 2014 do powstania kalifatu o nazwie Państwo Islamskie (IS) na zajętych przez dżihadystów ziemiach. Kampania syryjska była prowadzona na trzech frontach. Operacje toczono na ziemiach zajętych przez syryjskich bojowników, którzy byli dawnymi sojusznikami ISIS. Na tym polu głównym sukcesem był podbój muhafazy Dajr az-Zaur. Umożliwiło to podjęcie ofensywy w Iraku, która stała się drugim frontem.
Trzecim frontem kampanii wojennej IS, były działania wymierzone syryjskim siłom zbrojnym. Jej celem było zajęcie obiektów i miejsc o charakterze strategicznym. Islamiści zaatakowali pole naftowe Asz-Sza'jr, Bazę 17. Dywizji, Bazę 93. Brygady, Bazę 121. Pułku Artylerii, Bazę Al-Kuwijrs oraz Bazę Sił Powietrznych Tabka. Wszystkie powyższe punkty zostały zajęte przez dżihadystów. Jedynie pole naftowe Asz-Sza'jr zostało odbite przez armię syryjską.
Sukcesy ISIS w muhafazie Dajr az-Zaur (kwiecień-czerwiec 2014)
Mimo porażki w Abu Kamal, 30 kwietnia 2014 ISIS rozpoczęło kontrofensywę w Dajr az-Zaur, przeciwko rebeliantom z Dżabhat an-Nusra, Frontu Islamskiego oraz Wolnej Armii Syrii. Na początku maja 2014 Dżabhat an-Nusra ogłosiło, iż wstrzymuje bezpośrednie ataki przeciwko ISIS, wedle instrukcji Ajmana az-Zawahiriego, jednakże zastrzegli obronę muzułmanów w przypadku działań wrogich dżihadystów. Mimo tego 5 maja 2014 odbyła się krwawa bitwa o As-Subhę w muhafazie Dajr az-Zaur. W wygranej przez islamskie bataliony walce, zginęło 69 rebeliantów i 23 dżihadystów ISIS oraz pięciu cywilów. Do 10 maja 2014 ISIS przejęło całkowitą kontrolę nad wschodnim pasem mufahafazy Dajr az-Zaur. W ciągu dziesięć dni walk zginęło 230 osób, a 100 tys. cywilów zostało przesiedlonych. Tymczasem do 12 maja 2014 w walkach między ugrupowaniami islamskimi zginęło 4766 osób, w tym 505 cywilów, 2377 islamistów (ok. 1000 bojowników Frontu Islamskiego i 500 Dżabhat an-Nusra) oraz 1845 dżihadystów ISIS i 39 niezidentyfikowanych osób.
W maju 2014 na frocie Dajr az-Zaur walczyło 3 tys. dżihadystów ISIS. 16 maja 2014 w ataku samobójczym na bazę islamskich bojowników w miejscowości Asz-Szahil zginęło 14 osób. Za atakiem stało ISIS. 22 maja 2014 Islamskie Państwo w Iraku Lewancie ogłosiło zdobycie kontroli nad terminalem naftowym Al-Charrat. W walkach zginęło 26 rebeliantów Dżabhat an-Nusra. Większość z nich została zabita po pojmaniu[17]. 2 czerwca 2014 ISIS zdobyło kontrolę nad miastem Al-Bisira i 16 okolicznymi wioskami. Do 5 czerwca 2014 ISIS przejęło całkowitą kontrolę nad zachodnim pasem granicznym muhafazy Dajr az-Zaur (nie wliczając przejścia granicznego w Abu Kamal). Stało się możliwe po ostatecznym ataku czeczeńskiego i afgańskiego oddziału dżihadystów na pozycje frakcji Dżabhat an-Nusra.
Ponadto po zajęciu zachodniego pasa granicznego muhafazy Dajr az-Zaur, ISIS skierowało swoje uderzenie na południe osd stolicy mufafazy. 9 czerwca 2014 ekstremiści zajęli miasta Choszam oraz Hatla wzdłuż Eufratu, dziesięć dni później leżące bardziej na południe Muhassan, Al-Bu Amr oraz Al-Bu Lajl, z kolei 25 czerwca 2014 Haridżi a także Tall Duman. W efekcie ISIS kontrolowało całe południowe przedpole Dajr az-Zaur. Sześciotygodniowa ofensywa ISIS kosztowała życie 600 islamistów i spowodowała ucieczkę z domostw 130 tys. ludzi. Do połowy czerwca 2014 w walkach międzyfrakcyjnych życie straciło 6 tys. osób.
Podjęcie kampanii irackiej i proklamowanie Państwa Islamskiego (czerwiec 2014)
Konsekwencją majowych sukcesów w Dajr az-Zaur, było podjęcie w czerwcu 2014 przez Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie szeroko zakrojoną ofensywę w Iraku. Operacja islamistów była możliwa dzięki swobodnym przekraczaniu granicy iracko-syryjskiej. Ofensywa dżihadystów w Iraku rozpoczęła się od ataku na Sammarrę i zdobyciu 10 czerwca 2014 Mosulu po sześciodniowej bitwie. Armia iracka początkowo podjęła walkę z dżihadystami i wspierającymi ich baasisami, jednak po upadku Mosulu i dopuszczaniu się masowych egzekucji na szyitach i zbrodni wojennych przez islamistów, całe dywizje irackiego wojska dezerterowały. Po opanowaniu irackiej prowincji Niniwa ISIS skierowało się do prowincji Salah ad-Din, gdzie zajęto miasto Tikrit oraz po dziesięciodniowej bitwie strategiczną rafinerię ropy naftowej w Bajdżi. Po rozpoczęciu kampanii irackiej Islamskie Państwo Iraku i Lewantu ogłosiło, iż wstrzymało operacje zbrojne na terytorium Syrii, aby skoncentrować się na ściąganiu z północnego Iraku zdobytej broni.
Na czas czerwcowej ofensywy w Iraku, dżihadyści nieco zmniejszyli tempo ofensywy w Dajr az-Zaur, jednak zdołali zająć przedpole stolicy muhafazy. Ponadto w dniach 19-21 czerwca 2014 w ramach kampanii irackiej, toczyła bitwa między ISIS o siłami irackimi o kontrolę nad iracką częścią przejścia granicznego Abu Kamal – Al-Ka'im. Sunniccy rebelianci opanowali przejście graniczne, zabijając 34 funkcjonariuszy irackich sił bezpieczeństwa. Pełna kontrola nad przejściem granicznym znacznie ułatwiła dżihadystom transport broni i ciężkiego sprzętu na front wojny z rządem w Bagdadzie, zwłaszcza, iż kontrolujący syryjską stronę granicy ugrupowanie Dżabhat an-Nusra, oficjale ugrupowanie powiązane z Al-Ka'idą, zadeklarowali 25 czerwca 2014 lojalność wobec Islamskiego Państwo w Iraku i Lewancie. Zjednoczenie dotyczyło przejścia granicznego Abu Kamal – Al-Ka'im, gdzie garnizon Dżabhat an-Nusra przeszedł na stronę ISIS. Mimo tego między rywalizującymi ugrupowaniami doszło do walk. Dżabhat an-Nusra wraz z innymi islamskimi brygadami usiłowała bronić przygranicznych pozycji, jednak ostatecznie zostali pobici przez dżihadystów tworzących kalifat. Abu Kamal padło 1 lipca 2014.
29 czerwca 2014, pierwszego dnia ramadanu, Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie ogłosiło powstanie kalifatu pod nazwą „Państwo Islamskie” (IS; „Islamic State”) na ziemiach przez siebie kontrolowanych. Nowa nazwa dotyczyła też ugrupowania z którego usunięto wyrazy „Irak” oraz „Lewant”. Na czele kalifatu stanął wybrany przez szurę, lider ugrupowania, szejk Abu Bakr al-Baghdadi. W domniemaniu kalif stał się przywódcą wszystkich muzułmanów na świecie. Władze USA, że deklaracja suwerenności IS „nie ma znaczenia”. Islamskie ugrupowanie militarne Dżajsz al-Islam wchodzące w skład Frontu Islamskiego, odrzuciło deklarację o utworzeniu kalifatu, argumentując, że „gang al-Baghdadiego żyje świecie fantazji”, a deklaracja suwerenności to jedynie element "wojny psychologicznej". W dniu ogłoszenia deklaracji o ustanowieniu kalifatu, w kontrolowanych miastach przez IS miały miejsce parady zwycięstwa. Z kolei w mieście Dajr Hafir na wschodzie muhafazy Aleppo, ukrzyżowano ośmiu bojowników wrogiego ugrupowania.
Bitwa o pole naftowe Asz-Sza'jr (lipiec 2014)
Wieczorem 16 lipca 2014 ekstremiści z Państwa Islamskiego dokonali zmasowanego ataku na pole naftowe Asz-Sza'jr, leżące na pustyni, na północny zachód od miasta Palmyra w muhafazie Hims. Atak rozpoczął się od operacji zamachowców-samobójców, którzy wysadzili się w powietrze w obrębie wojskowych punktów kontrolowanych rozlokowanych na pustyni. Wybuchła wówczas zacięta, 12-godzinna walka, w czasie której IS zajęło osiem punktów kontrolnych Punkty były bronione przez 370 członków Narodowych Sił Obronnych. W bitwie zginęło 270 osób, w tym członkowie NDF, ochroniarze pól naftowych oraz 11 pracujących tam ludzi. Poległo również 40 islamistów. 200 osób zginęło podczas masowych egzekucji, które określono mianem masakry na siłach prorządowych.
Po szturmie na pole naftowe, dżihadyści ujawnili nagranie video, na którym zaprezentowali zdobyty sprzęt wojskowy i leżące na pustyni 50 ciał ofiar walk. Ostatnie jednostki syryjskie wycofały się z pól Asz-Sza'jr do 19 lipca 2014, z powodu silnego ostrzału ze strony islamistów. Tego dnia w walkach z ekstremistami i omyłkowymi nalotami na własne pozycje śmierć poniosło 65 żołnierzy.
20 lipca 2014 ruszyło kontrnatarcie sił rządowych na utracone pozycje. Wybuchły ciężkie walki z dżihadystami, które przyniosły nowe ofiary. Kolejnego na pole Asz-Sza'jr przybyło wsparcie z bazy sił powietrznych Tijas z miasta Hims. Ostatecznie armia odzyskała kontrolę nad polami naftowymi 26 lipca 2014, całkowicie wypierając bojowników. Podczas odwrotu żołnierze zabili dziesiątki dżihadystów i przejęli od nich utracony sprzęt, w tym co najmniej 15 czołgów i dziesiątki rakiet, które były używane przez IS do obrony pola
Uderzenia IS na bazy pod Ar-Rakką, Aleppo i Al-Hasaką (lipiec 2014)
Wieczorem 23 lipca 2014, w kontrolowanej przez Państwo Islamskie Ar-Rakce, batalion islamski o sile 640 bojowników, przypuściło szturm na bazę 17. Dywizji Syryjskich Arabskich Sił Zbrojnych. Był to ostatni przyczółek armii syryjskiej na terenie islamskiego bastionu, leżący na północ od miasta. Atak na bazę nastąpił z trzech stron, a bramy zostały sforsowane przez dwóch zamachowców-samobójców. Eksplozje spowodowały śmierć 19 żołnierzy. Baza padła 26 lipca 2014. Wówczas ok. 300 żołnierzy uciekło w kierunku 91. Bazy oraz okolicznych wsi. Pokonani wojskowi udali się również do Bazy Tabka, znajdującej się 55 km na zachód od Ar-Rakki, nad zbiornikiem retencyjnym Al-Asad. 50 żołnierzy zostało pojmanych przez dżihadystów. Ścięto im głowy, które porozrzucano po ulicach miasta, lub nabijano na pale. W trakcie bitwy o 17. Bazę śmierć poniosło 28 islamistów i łącznie 105 żołnierzy.
24 lipca 2014, kilka godzin po rozpoczęciu szturmu na 17. Bazę, Państwo Islamskie zaatakowało również 121. Bazę Pułku Artylerii, a także punkt kontrolny Banurama pod Al-Hasaką. Ponadto czterech napastników przebranych w mundury Narodowych Sił Obronnych, zaatakowało biuro Partii Baas w Al-Hasace, zabijając tamtejszego lidera politycznego. Czterech bojowników IS ostatecznie wysadziło się w powietrze, zabijając 12 osób. 25 lipca 2014 w trakcie walk o 121. Bazę śmierć poniosło 11 żołnierzy i 17 islamistów, którzy wcześniej dokonali zamachu na punkt Banurama, pozbawiając życia pięciu wojskowych. 27 lipca 2014 rebelianci zdołali przejąć kontrolę nad 121. Bazą. Po sukcesie dżihadystów bojówki prorządowe wraz z kurdyjskimi Powszechnymi Jednostkami Ochrony (YPG) nasiliły patrole wojskowe w Al-Hasace. 31 lipca 2014 IS wycofało się za obrzeża miasta, z potencjalnego ostrzału, prowokowanego przez siły rządowe. W wyniku błyskawicznej kontrofensywy syryjskich sił zbrojnych, wyparto radykałów z wiosek Al-Humur, As-Slalijji, Al-Fallaha, Al-Ma'ruf i Al-Makbara, spychając rebeliantów aż pod Asz-Szadadi, znajdujące się 45 km na południe od Al-Hasaki.
26 lipca 2014, Państwo Islamskie dokonało szturmu na oblężoną bazę Al-Kuwijrs. Intensywne walki o bazę trwały do 2 sierpnia 2014. Islamistom nie udało się sforsować linii obronnych sił rządowych, z powodu silnego ostrzału.
7 sierpnia 2014 Państwo Islamskie kontynuowało swoją ofensywę. Zaatakowano bowiem Bazę 93. Brygady. Przebieg skoordynowanego ataku, był podobny do poprzednich – zamachowiec-samobójca forsował bramę bazy, po czym do szturmu przystępowało komando islamistów. Już kolejnego dnia, załoga bazy poddała się, a rebelianci szykowali atak na ostatnią warownię sił rządowych w muhafazie Ar-Rakka, jaką była Baza Sił Powietrznych Tabka.
Bitwa o Bazę Sił Powietrznych Tabka (sierpień 2014)
Szturm na bazę rozpoczął się wieczorem 18 sierpnia 2014 i nastąpił dzień po serii nalotów w wykonaniu syryjskich sił powietrznych na pozycje islamistów w Ar-Rakce, w pobliżu Bazy Tabka, a także na zajęte przez IS miasta muhafazy Dajr az-Zaur. W 26 nalotach zginęło 31 rebeliantów i ośmiu cywilów. Atak rozpoczął się od strony zajętych wcześniej przez Państwo Islamskie wiosek, uderzeniem dwóch zamachowców-samobójców. Następnie na teren bazy, który liczył garnizon składający się z 1400 żołnierzy, przedostało się ok. 200 bojowników. Wówczas rozpoczęła się krwawa bitwa o kontrolę nad poszczególnymi partiami bazy. Przełom nastąpił 22 sierpnia 2014, kiedy rebelianci zajęli punkt kontrolny Al-Tajjara, jednak nie udało się złamać linii oporu obrońców bazy. Walczący żołnierze byli na bieżąco wspierani przez posiłki, przerzucane droga powietrzną. W ciągu pięciu dni walk o bazę śmierć poniosło według różnych danych od 70 do 200 rebeliantów, w tym ich dowódca Umar Abd ar-Rahman oraz 14 żołnierzy.
Wieczorem 22 sierpnia 2014, islamiści podjęli kolejny szturm z wykorzystaniem zamachowców-samobójców, jednak armia przy wykorzystaniu lotnictwa odparła go. Fundamentaliści przystąpili do oblężenia bazy. Linie obrony garnizonu bazy sił powietrznych zostały przełamane 24 sierpnia 2014. Wówczas rebelianci zajęli duże części bazy. Manewr islamistów został przeprowadzony podczas odwrotu armii z oblężonej bazy do wioski Isrijja, gdzie gromadzili się dżihadyści. W bazie obsadzony został niewielki garnizon, który nie poradził sobie z zmasowanym atakiem, przeprowadzonym jeszcze tego samego dnia, który pozbawił życia 170 żołnierzy. Kolejnego dnia lotnictwo dokonało siedmiu nalotów na islamistów, którzy przedostali się na teren bazy. Nie spowodowało to jednak odwrotu dżihadystów, którzy przechwycili w bazie samoloty MiG-21B, systemy pocisków ziemia-powietrze 9K38 Igła oraz kierowane pociski rakietowe AIM-9 Sidewinder.
W trakcie bitwy o bazę Takba zginęło ponad 200 żołnierzy i 346 rebeliantów Państwa Islamskiego. Z bazy zdołało uciec 700 żołnierzy, jednak 500 wojskowych dostało się w ręce dżihadystów. 160 z nich zostało zamordowanych w dniach 27-28 sierpnia 2014, przez co bilans zabitych żołnierzy zwiększył się do 360.
Ofensywa Państwa Islamskiego w Syrii
Kampania wojenna prowadzona przez Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie (ISIS) w Syrii od kwietnia 2014, która doprowadziła w czerwcu 2014 do powstania kalifatu o nazwie Państwo Islamskie (IS) na zajętych przez dżihadystów ziemiach. Kampania syryjska była prowadzona na trzech frontach. Operacje toczono na ziemiach zajętych przez syryjskich bojowników, którzy byli dawnymi sojusznikami ISIS. Na tym polu głównym sukcesem był podbój muhafazy Dajr az-Zaur. Umożliwiło to podjęcie ofensywy w Iraku, która stała się drugim frontem.
Trzecim frontem kampanii wojennej IS, były działania wymierzone syryjskim siłom zbrojnym. Jej celem było zajęcie obiektów i miejsc o charakterze strategicznym. Islamiści zaatakowali pole naftowe Asz-Sza'jr, Bazę 17. Dywizji, Bazę 93. Brygady, Bazę 121. Pułku Artylerii, Bazę Al-Kuwijrs oraz Bazę Sił Powietrznych Tabka. Wszystkie powyższe punkty zostały zajęte przez dżihadystów. Jedynie pole naftowe Asz-Sza'jr zostało odbite przez armię syryjską.
Sukcesy ISIS w muhafazie Dajr az-Zaur (kwiecień-czerwiec 2014)
Mimo porażki w Abu Kamal, 30 kwietnia 2014 ISIS rozpoczęło kontrofensywę w Dajr az-Zaur, przeciwko rebeliantom z Dżabhat an-Nusra, Frontu Islamskiego oraz Wolnej Armii Syrii. Na początku maja 2014 Dżabhat an-Nusra ogłosiło, iż wstrzymuje bezpośrednie ataki przeciwko ISIS, wedle instrukcji Ajmana az-Zawahiriego, jednakże zastrzegli obronę muzułmanów w przypadku działań wrogich dżihadystów. Mimo tego 5 maja 2014 odbyła się krwawa bitwa o As-Subhę w muhafazie Dajr az-Zaur. W wygranej przez islamskie bataliony walce, zginęło 69 rebeliantów i 23 dżihadystów ISIS oraz pięciu cywilów. Do 10 maja 2014 ISIS przejęło całkowitą kontrolę nad wschodnim pasem mufahafazy Dajr az-Zaur. W ciągu dziesięć dni walk zginęło 230 osób, a 100 tys. cywilów zostało przesiedlonych. Tymczasem do 12 maja 2014 w walkach między ugrupowaniami islamskimi zginęło 4766 osób, w tym 505 cywilów, 2377 islamistów (ok. 1000 bojowników Frontu Islamskiego i 500 Dżabhat an-Nusra) oraz 1845 dżihadystów ISIS i 39 niezidentyfikowanych osób.
W maju 2014 na frocie Dajr az-Zaur walczyło 3 tys. dżihadystów ISIS. 16 maja 2014 w ataku samobójczym na bazę islamskich bojowników w miejscowości Asz-Szahil zginęło 14 osób. Za atakiem stało ISIS. 22 maja 2014 Islamskie Państwo w Iraku Lewancie ogłosiło zdobycie kontroli nad terminalem naftowym Al-Charrat. W walkach zginęło 26 rebeliantów Dżabhat an-Nusra. Większość z nich została zabita po pojmaniu[17]. 2 czerwca 2014 ISIS zdobyło kontrolę nad miastem Al-Bisira i 16 okolicznymi wioskami. Do 5 czerwca 2014 ISIS przejęło całkowitą kontrolę nad zachodnim pasem granicznym muhafazy Dajr az-Zaur (nie wliczając przejścia granicznego w Abu Kamal). Stało się możliwe po ostatecznym ataku czeczeńskiego i afgańskiego oddziału dżihadystów na pozycje frakcji Dżabhat an-Nusra.
Ponadto po zajęciu zachodniego pasa granicznego muhafazy Dajr az-Zaur, ISIS skierowało swoje uderzenie na południe osd stolicy mufafazy. 9 czerwca 2014 ekstremiści zajęli miasta Choszam oraz Hatla wzdłuż Eufratu, dziesięć dni później leżące bardziej na południe Muhassan, Al-Bu Amr oraz Al-Bu Lajl, z kolei 25 czerwca 2014 Haridżi a także Tall Duman. W efekcie ISIS kontrolowało całe południowe przedpole Dajr az-Zaur. Sześciotygodniowa ofensywa ISIS kosztowała życie 600 islamistów i spowodowała ucieczkę z domostw 130 tys. ludzi. Do połowy czerwca 2014 w walkach międzyfrakcyjnych życie straciło 6 tys. osób.
Podjęcie kampanii irackiej i proklamowanie Państwa Islamskiego (czerwiec 2014)
Konsekwencją majowych sukcesów w Dajr az-Zaur, było podjęcie w czerwcu 2014 przez Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie szeroko zakrojoną ofensywę w Iraku. Operacja islamistów była możliwa dzięki swobodnym przekraczaniu granicy iracko-syryjskiej. Ofensywa dżihadystów w Iraku rozpoczęła się od ataku na Sammarrę i zdobyciu 10 czerwca 2014 Mosulu po sześciodniowej bitwie. Armia iracka początkowo podjęła walkę z dżihadystami i wspierającymi ich baasisami, jednak po upadku Mosulu i dopuszczaniu się masowych egzekucji na szyitach i zbrodni wojennych przez islamistów, całe dywizje irackiego wojska dezerterowały. Po opanowaniu irackiej prowincji Niniwa ISIS skierowało się do prowincji Salah ad-Din, gdzie zajęto miasto Tikrit oraz po dziesięciodniowej bitwie strategiczną rafinerię ropy naftowej w Bajdżi. Po rozpoczęciu kampanii irackiej Islamskie Państwo Iraku i Lewantu ogłosiło, iż wstrzymało operacje zbrojne na terytorium Syrii, aby skoncentrować się na ściąganiu z północnego Iraku zdobytej broni.
Na czas czerwcowej ofensywy w Iraku, dżihadyści nieco zmniejszyli tempo ofensywy w Dajr az-Zaur, jednak zdołali zająć przedpole stolicy muhafazy. Ponadto w dniach 19-21 czerwca 2014 w ramach kampanii irackiej, toczyła bitwa między ISIS o siłami irackimi o kontrolę nad iracką częścią przejścia granicznego Abu Kamal – Al-Ka'im. Sunniccy rebelianci opanowali przejście graniczne, zabijając 34 funkcjonariuszy irackich sił bezpieczeństwa. Pełna kontrola nad przejściem granicznym znacznie ułatwiła dżihadystom transport broni i ciężkiego sprzętu na front wojny z rządem w Bagdadzie, zwłaszcza, iż kontrolujący syryjską stronę granicy ugrupowanie Dżabhat an-Nusra, oficjale ugrupowanie powiązane z Al-Ka'idą, zadeklarowali 25 czerwca 2014 lojalność wobec Islamskiego Państwo w Iraku i Lewancie. Zjednoczenie dotyczyło przejścia granicznego Abu Kamal – Al-Ka'im, gdzie garnizon Dżabhat an-Nusra przeszedł na stronę ISIS. Mimo tego między rywalizującymi ugrupowaniami doszło do walk. Dżabhat an-Nusra wraz z innymi islamskimi brygadami usiłowała bronić przygranicznych pozycji, jednak ostatecznie zostali pobici przez dżihadystów tworzących kalifat. Abu Kamal padło 1 lipca 2014.
29 czerwca 2014, pierwszego dnia ramadanu, Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie ogłosiło powstanie kalifatu pod nazwą „Państwo Islamskie” (IS; „Islamic State”) na ziemiach przez siebie kontrolowanych. Nowa nazwa dotyczyła też ugrupowania z którego usunięto wyrazy „Irak” oraz „Lewant”. Na czele kalifatu stanął wybrany przez szurę, lider ugrupowania, szejk Abu Bakr al-Baghdadi. W domniemaniu kalif stał się przywódcą wszystkich muzułmanów na świecie. Władze USA, że deklaracja suwerenności IS „nie ma znaczenia”. Islamskie ugrupowanie militarne Dżajsz al-Islam wchodzące w skład Frontu Islamskiego, odrzuciło deklarację o utworzeniu kalifatu, argumentując, że „gang al-Baghdadiego żyje świecie fantazji”, a deklaracja suwerenności to jedynie element "wojny psychologicznej". W dniu ogłoszenia deklaracji o ustanowieniu kalifatu, w kontrolowanych miastach przez IS miały miejsce parady zwycięstwa. Z kolei w mieście Dajr Hafir na wschodzie muhafazy Aleppo, ukrzyżowano ośmiu bojowników wrogiego ugrupowania.
Bitwa o pole naftowe Asz-Sza'jr (lipiec 2014)
Wieczorem 16 lipca 2014 ekstremiści z Państwa Islamskiego dokonali zmasowanego ataku na pole naftowe Asz-Sza'jr, leżące na pustyni, na północny zachód od miasta Palmyra w muhafazie Hims. Atak rozpoczął się od operacji zamachowców-samobójców, którzy wysadzili się w powietrze w obrębie wojskowych punktów kontrolowanych rozlokowanych na pustyni. Wybuchła wówczas zacięta, 12-godzinna walka, w czasie której IS zajęło osiem punktów kontrolnych Punkty były bronione przez 370 członków Narodowych Sił Obronnych. W bitwie zginęło 270 osób, w tym członkowie NDF, ochroniarze pól naftowych oraz 11 pracujących tam ludzi. Poległo również 40 islamistów. 200 osób zginęło podczas masowych egzekucji, które określono mianem masakry na siłach prorządowych.
Po szturmie na pole naftowe, dżihadyści ujawnili nagranie video, na którym zaprezentowali zdobyty sprzęt wojskowy i leżące na pustyni 50 ciał ofiar walk. Ostatnie jednostki syryjskie wycofały się z pól Asz-Sza'jr do 19 lipca 2014, z powodu silnego ostrzału ze strony islamistów. Tego dnia w walkach z ekstremistami i omyłkowymi nalotami na własne pozycje śmierć poniosło 65 żołnierzy.
20 lipca 2014 ruszyło kontrnatarcie sił rządowych na utracone pozycje. Wybuchły ciężkie walki z dżihadystami, które przyniosły nowe ofiary. Kolejnego na pole Asz-Sza'jr przybyło wsparcie z bazy sił powietrznych Tijas z miasta Hims. Ostatecznie armia odzyskała kontrolę nad polami naftowymi 26 lipca 2014, całkowicie wypierając bojowników. Podczas odwrotu żołnierze zabili dziesiątki dżihadystów i przejęli od nich utracony sprzęt, w tym co najmniej 15 czołgów i dziesiątki rakiet, które były używane przez IS do obrony pola
Uderzenia IS na bazy pod Ar-Rakką, Aleppo i Al-Hasaką (lipiec 2014)
Wieczorem 23 lipca 2014, w kontrolowanej przez Państwo Islamskie Ar-Rakce, batalion islamski o sile 640 bojowników, przypuściło szturm na bazę 17. Dywizji Syryjskich Arabskich Sił Zbrojnych. Był to ostatni przyczółek armii syryjskiej na terenie islamskiego bastionu, leżący na północ od miasta. Atak na bazę nastąpił z trzech stron, a bramy zostały sforsowane przez dwóch zamachowców-samobójców. Eksplozje spowodowały śmierć 19 żołnierzy. Baza padła 26 lipca 2014. Wówczas ok. 300 żołnierzy uciekło w kierunku 91. Bazy oraz okolicznych wsi. Pokonani wojskowi udali się również do Bazy Tabka, znajdującej się 55 km na zachód od Ar-Rakki, nad zbiornikiem retencyjnym Al-Asad. 50 żołnierzy zostało pojmanych przez dżihadystów. Ścięto im głowy, które porozrzucano po ulicach miasta, lub nabijano na pale. W trakcie bitwy o 17. Bazę śmierć poniosło 28 islamistów i łącznie 105 żołnierzy.
24 lipca 2014, kilka godzin po rozpoczęciu szturmu na 17. Bazę, Państwo Islamskie zaatakowało również 121. Bazę Pułku Artylerii, a także punkt kontrolny Banurama pod Al-Hasaką. Ponadto czterech napastników przebranych w mundury Narodowych Sił Obronnych, zaatakowało biuro Partii Baas w Al-Hasace, zabijając tamtejszego lidera politycznego. Czterech bojowników IS ostatecznie wysadziło się w powietrze, zabijając 12 osób. 25 lipca 2014 w trakcie walk o 121. Bazę śmierć poniosło 11 żołnierzy i 17 islamistów, którzy wcześniej dokonali zamachu na punkt Banurama, pozbawiając życia pięciu wojskowych. 27 lipca 2014 rebelianci zdołali przejąć kontrolę nad 121. Bazą. Po sukcesie dżihadystów bojówki prorządowe wraz z kurdyjskimi Powszechnymi Jednostkami Ochrony (YPG) nasiliły patrole wojskowe w Al-Hasace. 31 lipca 2014 IS wycofało się za obrzeża miasta, z potencjalnego ostrzału, prowokowanego przez siły rządowe. W wyniku błyskawicznej kontrofensywy syryjskich sił zbrojnych, wyparto radykałów z wiosek Al-Humur, As-Slalijji, Al-Fallaha, Al-Ma'ruf i Al-Makbara, spychając rebeliantów aż pod Asz-Szadadi, znajdujące się 45 km na południe od Al-Hasaki.
26 lipca 2014, Państwo Islamskie dokonało szturmu na oblężoną bazę Al-Kuwijrs. Intensywne walki o bazę trwały do 2 sierpnia 2014. Islamistom nie udało się sforsować linii obronnych sił rządowych, z powodu silnego ostrzału.
7 sierpnia 2014 Państwo Islamskie kontynuowało swoją ofensywę. Zaatakowano bowiem Bazę 93. Brygady. Przebieg skoordynowanego ataku, był podobny do poprzednich – zamachowiec-samobójca forsował bramę bazy, po czym do szturmu przystępowało komando islamistów. Już kolejnego dnia, załoga bazy poddała się, a rebelianci szykowali atak na ostatnią warownię sił rządowych w muhafazie Ar-Rakka, jaką była Baza Sił Powietrznych Tabka.
Bitwa o Bazę Sił Powietrznych Tabka (sierpień 2014)
Szturm na bazę rozpoczął się wieczorem 18 sierpnia 2014 i nastąpił dzień po serii nalotów w wykonaniu syryjskich sił powietrznych na pozycje islamistów w Ar-Rakce, w pobliżu Bazy Tabka, a także na zajęte przez IS miasta muhafazy Dajr az-Zaur. W 26 nalotach zginęło 31 rebeliantów i ośmiu cywilów. Atak rozpoczął się od strony zajętych wcześniej przez Państwo Islamskie wiosek, uderzeniem dwóch zamachowców-samobójców. Następnie na teren bazy, który liczył garnizon składający się z 1400 żołnierzy, przedostało się ok. 200 bojowników. Wówczas rozpoczęła się krwawa bitwa o kontrolę nad poszczególnymi partiami bazy. Przełom nastąpił 22 sierpnia 2014, kiedy rebelianci zajęli punkt kontrolny Al-Tajjara, jednak nie udało się złamać linii oporu obrońców bazy. Walczący żołnierze byli na bieżąco wspierani przez posiłki, przerzucane droga powietrzną. W ciągu pięciu dni walk o bazę śmierć poniosło według różnych danych od 70 do 200 rebeliantów, w tym ich dowódca Umar Abd ar-Rahman oraz 14 żołnierzy.
Wieczorem 22 sierpnia 2014, islamiści podjęli kolejny szturm z wykorzystaniem zamachowców-samobójców, jednak armia przy wykorzystaniu lotnictwa odparła go. Fundamentaliści przystąpili do oblężenia bazy. Linie obrony garnizonu bazy sił powietrznych zostały przełamane 24 sierpnia 2014. Wówczas rebelianci zajęli duże części bazy. Manewr islamistów został przeprowadzony podczas odwrotu armii z oblężonej bazy do wioski Isrijja, gdzie gromadzili się dżihadyści. W bazie obsadzony został niewielki garnizon, który nie poradził sobie z zmasowanym atakiem, przeprowadzonym jeszcze tego samego dnia, który pozbawił życia 170 żołnierzy. Kolejnego dnia lotnictwo dokonało siedmiu nalotów na islamistów, którzy przedostali się na teren bazy. Nie spowodowało to jednak odwrotu dżihadystów, którzy przechwycili w bazie samoloty MiG-21B, systemy pocisków ziemia-powietrze 9K38 Igła oraz kierowane pociski rakietowe AIM-9 Sidewinder.
W trakcie bitwy o bazę Takba zginęło ponad 200 żołnierzy i 346 rebeliantów Państwa Islamskiego. Z bazy zdołało uciec 700 żołnierzy, jednak 500 wojskowych dostało się w ręce dżihadystów. 160 z nich zostało zamordowanych w dniach 27-28 sierpnia 2014, przez co bilans zabitych żołnierzy zwiększył się do 360.