Bitwa
Atak rebeliantów
20 lipca 2012 rebelianci zdobyli 3 dzielnice miasta. Spadło tam dziesiątki pocisków. W walkach zginęło 190 cywilów i co najmniej 43 syryjskich żołnierzy. 21 lipca 2012 intensywne walki toczono o dzielnicę handlową Salah ad-Din, kontrolowaną przez Wolną Armię Syrii. Uciekły stamtąd setki cywilów. Potyczkę toczono także w miejscowości Hajdarija pod pod Aleppo. W trakcie walk zdezerterował generał dywizji Mohamed Muflih i udał się do Turcji.
24 lipca 2012, rebelianci podjęli kolejny atak na dzielnice Aleppo, którego celem jest przejęcie centrum miasta. Ciężkie starcia wybuchły w pobliżu bram Starego Miasta. WAS założyła punkty kontrolne w zdobytych dzielnicach. Wobec postępów powstańców miasto zostało po raz pierwszy w trakcie wojny domowej zbombardowane przez syryjskie lotnictwo, co zostało poprzedzone atakiem artyleryjskim. W wyniku walk zrujnowana została w znacznym stopniu zabudowa miasta, a na drodze do dzielnicy przemysłowej stały dziesiątki spalonych samochodów ciężarowych i czołgów. Do Aleppo przybyły posiłki z Dżabal al-Zawiji.
25 lipca 2012 w czasie walk ok. 100 żołnierzy regularnej armii zdezerterowało na stronę Wolnej Armii Syrii. Rebelianci kontrolowali wschodnie przedmieścia miasta i posuwali się ku centrum. Trwała zacięta walka o główny posterunek policji. W walkach uczestniczyli także bojownicy z szabihy. Dwaj z nich zostali zabici w egzekucji w dzielnicy Salah ad-Din. Dowódca rebeliantów wezwał do ataku na 2 tys. korpus armii podążającej ku miastu. W dniu 26 lipca 2012 rebelianci kontrolowali niemal połowę terytorium miasta. Tereny te były silnie bombardowane z powietrza. Do zachodnich bram Aleppo przybyły syryjskie jednostki specjalne, a czołgi zajęły pozycje wejściowe. Łącznie do szturmu gotowych było 10 tys. żołnierzy. W związku z tym obawiano się kolejnej masakry.
27 lipca 2012 rebelianci zajęli bazę wojskową w centrum miasta wraz z 100 żołnierzami członkami milicji proasadowskiej. W trwały dzielnicy Salah ad-Din setki rebeliantów przygotowało się do odparcia ofensywy syryjskiej armii. Łącznie w mieście stacjonował dwutysięczny oddział powstańczy wsparty przez drugie tyle bojowników z Wolnej Armii Syrii. Bojownicy zajęli także ważne budynki w dzielnicy Sur al-Hadżdż. Miasto było bombardowane z rana z powietrza. Do walk przystąpili kurdyjscy partyzanci z Powszechnych Jednostek Ochrony. W trakcie potyczki w drodze na lotnisko armia zabiła troje Kurdów. Tego dnia do Aleppo przybyli bojownicy z 910. jednostki bojowej libańskiego ugrupowania Hezbollah.
Kontrofensywa wojska
28 lipca o godz. 5. rano rozpoczął się szturm na dzielnice Salah ad-Din i al-Azamija na południowym zachodzie oraz Bustan al-Kasr, al-Machad i al-Sukkari na południu. Wojsko Asada prowadziło wzmożonym ostrzał artyleryjski, pancernym oraz dokonywała rewizji w domach celu poszukiwań bojowników. Wojsko syryjskie posuwało się ku dzielnicy Salah ad-Din. Do miasta wjechało 80 czołgów oraz ciężka artyleria. Nad miastem latały samoloty wojskowe, a bombardowania przybierały na sile. Pierwsze uderzenia na Salah ad-Din zostały odparte. Rebelianci wskutek rządowej przewagi w uzbrojeniu zmuszeni byli do stosowania taktyki partyzanckiej. Nie mogli bronić zbyt długo jednej pozycji i musieli przemieszczać się z miejsca na miejsce. Armia straciła wiele czołgów i nie poczyniła postępów. Zginęło 29 osób, w tym 11 cywilów, 10 żołnierzy i ośmiu rebeliantów. Z miasta uciekały tysiące cywilów, wielu szukało schronienia w szkołach i meczetach. Wieczorem zamknął się pierścień wokół miasta, a natarcie zostało przerwane.
O świcie 29 lipca 2012 pozycje rebeliantów zostały ponownie ostrzelane przez samoloty MiG-21 i MiG-23. W natarciu naziemnym udział brało ok. 100 czołgów. Miasto zostało pozbawione linii telefonicznych i energetycznych. W dzielnicy Bab al-Hadid zajętej przez wojsko rządowe w jednej ze szkół, dokonywano egzekucji powstańców ujętych z bronią w ręku. Wieczorem według źródeł rządowych opanowana została dzielnica Salah ad-Din, jednak rebelianci temu zaprzeczyli. 30 lipca 2012 armia zbombardowała północno zachodnie dzielnice miasta. Krwawe walki toczono w dzielnicy Sakhur i al-Zahira, gdzie rebelianci zbombardowali gmach służb wywiadowczych. Rebelianci po dziesięciogodzinnej walce zajęli w Anadan drogę od strony tureckiej granicy do Aleppo. W bitwie użyto czołgów i wozów pancernych BMP-2.
31 lipca 2012 rebelianci zaatakowali komisariaty policji, zabijając 40 policjantów. Trzy placówki w dzielnicach Salhin i Bab Najrab zostały zajęte, co podwyższyło morale rebeliantów. Ponadto z wyrzutni rakietowych ostrzelano trybunał wojskowy i siedzibę partii Baas. Walki wybuchły również w pobliżu siedziby wywiadu sił powietrznych w zachodniej dzielnicy al-Zahra, a także na peryferiach dzielnicy Salah ad-Din, głównego bastionu rebelii. Po zdobyciu posterunków celem powstańców były siedziby służb wywiadowczych. Także rebelianci w walkach dysponowali ciężką bronią w tym czołgami, zdobytymi w bojach. Operujących powstańców z powietrza nadal ostrzeliwało lotnictwo. Każda ze stron informowała o swoich sukcesach, jednak świadkowie informowali o impasie na froncie. Nie była znana dokładna liczba ofiar, gdyż ciała ofiar przekazywano od razu rodzinom. Także bojownicy dopuszczali się egzekucji pojmanych żołnierzy i członków milicji, co było dokumentowane na nagraniach video.
1 sierpnia 2012 powstańcy poinformowali, iż przejęli kontrolę nad głównym placem w mieście. Do miasta ściągano posiłki, w walkach angażowali się też ochotnicy. Wśród nich był uczeń Abdelrahman, który prosto ze szkoły dotarł na pozycje bojowe, by zasilić szeregi rebeliantów. 17-letni chłopiec zginął jeszcze tego samego dnia. Z kolei sił rządowe ostrzelały wschodnie dzielnice z powietrza i poinformowały, że w dzielnicy Handarat wśród zabitych rebeliantów byli arabscy najemnicy. Bojownicy Liwa at-Tauhid potwierdzili, że w walkach stracili dowódcę batalionu, dodając jednocześnie, iż zabili po torturach, pojmanego plemiennego lidera szabihy Zaino Berriego, walczącego po stronie Asada, co zostało udokumentowane na nagraniu video. Zniszczyli także 20 czołgów i zabezpieczyli wjazdy do miasta.
Bitwa o Salah ad-Din
6 sierpnia 2012 rebelianci przyznali, iż do głównego ich bastionu dzielnicy Salah ad-Din, południową bramę do centrum miasta, wjechały dziesiątki czołgów i nie są w stanie już kontrolować zniszczonych przez bombardowania terenów, jednakże nadal walczyli tam. Zbombardowana została takę dzielnica Szakur, natomiast bojownicy atakowali punkty wojskowe nieopodal miejscowych uniwersytetów. Walki wybuchły także w pobliżu rezydencji prezydenta, jednakże wojsko prowadziło silny ostrzał pozycji rebeliantów na terytorium Pałacu Sprawiedliwości oraz w dzielnicach Mardżeh i Szaar. Rebelianci w czasie walk narzekali na braki w uzbrojeniu.
7 sierpnia 2012 siły rządowe zajęły obleganą starożytną cytadelę wpisaną na listę światowego dziedzictwa UNESCO w dzielnicy Bab al-Hadid. W wyniku ostrzału zabytek został zniszczony. Armia rozmieściła na dachach budynków snajperów, którzy strzelali do opozycjonistów, po których stronie jak potwierdzono, walczyli dżihadyści z ugrupowania Ahrar asz-Szam. Tymczasem Amnesty International opublikowało zdjęcia satelitarne Aleppo, które ukazały ponad 600 lejów po bombach w samym mieście i okolicach. Operatorzy technologii satelitarnej podali, że jak dotąd na zdjęciach nie było widać, by ostrzał zniszczył szkoły, meczety i szpitale w mieście, jednak zauważyć można było wokół niego koncentrację sił wiernych Asadowi. Na zdjęciach widać było co najmniej 58 czołgów i 45 transporterów opancerzonych oraz inne pojazdy wojskowe i liczne stanowiska artyleryjskie. 8 sierpnia 2012 w godzinach porannych armia wkroczyła na teren Salah ad-Dinu, który natychmiast był ostrzeliwany za pomocą czołgów i lotnictwa. Jednakże rebelianci z brygady Nur al-Hak poinformowali, że wojsko zajęło do tej pory 15% dzielnicy i prowadziło szturm od strony dzielnicy Hamadija. W wyniku natarcia wielu rebeliantów wycofało się do dzielnicy do Sajf al-Dawla. Powstańcy pod naporem przeciwnika porzucali punkty kontrolne, a także strategiczne budynki. Przez cały dzień napływały sprzeczne raporty, kto posiada dzielnicę. Jednak pod koniec dnia brygada Nur al-Hak potwierdziła początkowo utratę pięciu ulic w dzielnicy, jednak trzy z nich zostały odbite po akcji 700 bojowników z sąsiednich dzielnic. Dodał, że siły rebeliantów były atakowane przez śmigłowce, samoloty i artylerię.
Lotnictwo zdobyło przewagę dzięki bombom termobarycznym. Rebelianci z Brygady Dara al-Szahbaa oraz islamiści jako pierwsi wycofali się z tych miejsc o świcie do dzielnicy Al-Sukari. W uderzeniu zginęło 40 bojowników. W czasie dnia syryjski odrzutowiec uderzył w bazę rebeliancką w Tel Rifaat, 35 km na północ od Aleppo. Ponadto w czasie walk w mieście, żołnierze wysadzali ściany budynków, w których ukrywali się rebelianci. Bojownicy, którzy byli zaskoczeni w godzinach porannych ilością rozmieszczonych snajperów na dachach budynków, którzy zabijali przeciwników reżimu.
Szturm na Sajf ad-Daula i dzielnice chrześcijańskie
11 sierpnia 2012 reporter Reutera, który odwiedził front, powiedział, że armia nadal nacierała na pozycje zajmowane przez bojowników. Z kolei agencja rządowa SANA doniosła, że wśród zabitych rebeliantów byli najemnicy z Libii. 12 sierpnia 2012, pod ostrzałem artyleryjskim znalazły się dzielnice Szaar, Tarik al-Bab, Szukur, Hananu i Bustan al-Kasr, podczas gdy Sajf ad-Daula, była bombardowana przez samoloty MiG. Rebelianci zaatakowali dzień stację benzynową w Salah ad-Din, która była używana jako baza wojskowa. W czasie akcji zabito dowódcę bazy i przejęto spore ilości amunicji i broni. 13 sierpnia 2012 syryjskie wojsko podjęło szturm na zachodnią dzielnicę Sajf ad-Daula. Walki toczyły się także o kontrolę nad dzielnicą Szukur. Opozycjoniści byli także atakowali z powietrza w rejonie Zahraa. W międzyczasie rebelianci podjęli atak na siedzibę radia i telewizji w Aleppo. 14 sierpnia 2012 szpital al-Szifaa został on trafiony pięcioma rakietami S-5 rosyjskiej produkcji.
15 sierpnia 2012 walki znów wybuchły w Salah ad-Dinie. Rebelianci powstrzymali wojsko przed zajęciem kolejnej powierzchni. Jednocześnie z powietrza bombardowano dzielnice Sajf ad-Daula i Szaar. Z kolei rebelianci przejęli kontrolę nad dzielnicą Bab Al-Nasr. Tego samego dnia prezydent Baszar al-Asad wydał dekret w sprawie powołania Mohammada Wahida Akkada na stanowisko gubernatora Aleppo. 17 sierpnia 2012 doszło do ciężkich walk pod Centrum Kultury w dzielnicy Hananu. Walki trwały także w pobliżu meczetu Al-Huda, gdzie zginęło wielu bojowników. Starcia trwały także na terenie lotniska pod Aleppo. Według strony rządowej rebelianci zostali odepchnięci od terenu walk.
Do walk pod Wydziału Nauk w Aleppo doszło 18 sierpnia 2012. Według strony rządowej, zadano duże straty rebeliantom. Ponadto armia zabezpieczyła takie obiekty jak szkoły, szpitale. Dzień później partyzantów wyparto z dzielnicy Sajf ad-Daula. 20 sierpnia 2012 rebelianci twierdzili, iż poczynili postępy w dzielnicach Al-Dżadidah i Maadi Telal. Tego samego dnia w czasie walk w dzielnicy Sulejmanija zginęło japońska dziennikarka Mika Yamamoto, co potwierdziła strona japońska. Ponadto źródła powstańcze informowały o śmierci dziennikarzy narodowości libańskiej, tureckiej i Araba, którego pochodzenia nie podano. 21 sierpnia pułkownik WAS Abdel Dżabbar al-Okaidi zadeklarował, że powstańcy kontrolują 2/3 powierzchni terytorium Aleppo, czyli 30 dzielnic. Według niego strategiczna dzielnica Salah ad-Din, była w połowie kontrolowana przez rebeliantów. Informacje te zdemontowała strona rządowa, która twierdziła, że to ona czyniła postępy w mieście.
Walki na wyczerpanie
26 sierpnia 2012 strona rządowa podała, że zadała duże straty rebeliantom w różnych sektorach miasta. Najcięższe walki toczono w pobliżu uniwersytetu w Hananu. Ponadto armia starła się z bojownikami na Palcu Al-Tananir. Wojsko przejęło kontrolę nad Naukowym Instytutem Aleppo zabijając i aresztując wielu rebeliantów. Z kolei opozycjoniści dodali, że przeprowadzono został przez siły rządowe na dzielnicę Izaa, jednak został on odparty. 28 sierpnia 2012 armia starła się z rebeliantami w Sajf ad-Daula zabijając dwóch z nich i raniąc trzech innych. Tylu samo bojowników poległo w starciu w Salah ad-Din. Walki toczyły się także w dzielnicach Al-Sajjad, Al-Szaaru, Bijanon, Szakur i Al-Sweika. Zajęto także szpital dziecięcy wykorzystywany jako bazę przez rebeliantów. Żołnierze podczas potyczek skonfiskowali broń pokonanym bojownikom.
Czołg zniszczony przez rebeliantów
29 sierpnia 2012 armia zajęła szkołę w dzielnicy Szakur. Starcia odnotowano także w Sukari i Al-Kallaseh. Wojsko zadało ciężkie straty bojownikom pod fabryką cementu w dzielnicy Al-Maslamija. W międzyczasie wzrastała liczba ataków na ludność cywilną. W atakach artyleryjskich cierpiała ludność czekająca w kolejkach do piekarń. Human Rights Watch podsumowała, że takie działania to zbrodnie wojenne.
W nocy z 30 na 31 sierpnia rebelianci dokonali kilka uderzeń na siedziby sił bezpieczeństwa w mieście i bazy lotnicze. Operacja przeprowadziła brygada sformowana głównie z dezerterów z armii, którzy specjalizowali się w obsłudze uzbrojenia artyleryjskiego i czołgów. Walki toczyły się też w miejscowości Zahraa pod Aleppo, gdzie poległo wielu żołnierzy.
2 września 2012 zbombardowano ulicę Al-Sultan, na której zginęło 10 osób, w tym siedmioro dzieci. Dzień później celem ataku lotniczego było miasto Al-Bab położone 30 km od Aleppo. W nalocie o najmniej 18 osób, w tym sześć kobiet i dwoje dzieci. Al-Bab było bazą wypadową rebeliantów na Aleppo, które także było bombardowane. Generał dowodzący walkami w Aleppo, powiedział, że miasto padnie w przeciągu 10 dni, gdyż armia stopniowo zajmowało kolejne sektory miasta. Dodał, że w bitwie udział brało 3 tys. rządowych żołnierzy, przeciwko 7 tys. rebeliantom. Od początku bitwy zginąć miało 2 tys. bojowników.
5 września 2012 artyleria zbombardowała kilkadziesiąt dzielnic Aleppo, w wyniku czego zginęło co najmniej 50 osób, w tym dwunastoosobowa rodzina z dzielnicy Al-Szaar i dziesięcioosobowa rodzina z dzielnicy Al-Marhedż. 6 września 2012 bombardowano broniocą się dzielnicę Hananu.
Front Hananu-Midan
7 września 2012, rebelianci zaatakowali bazę wojskową Hananu, w trakcie którego zginęło 6 rebeliantów i 18 rządowych żołnierzy. WAS zdołała uwolnić 350 więźniów z obozu, który zajęła przy jednym z głównych budynków bezpieczeństwa. Opozycjoniści przyznali, że ofensywa była planowana przez jakiś czas i zaangażowano w niej "kilka brygad". Rebelianci próbowali przeciąć strategiczne linie dostaw i zatrzymać armię, która ostrzeliwała Hananu. Jednakże wojsko podjęło konfrontację z bojownikami w wyniku czego wywiązała się 20-godzinna walka w której żołnierze wykorzystywali czołgi i lotnictwo. 8 września 2012 oprócz toczącej się bitwy w Hananu, rebelianci ostrzelali dwa kościoły i klasztor w Aleppo. Armia starła się z grupą rebeliantów w Bab al-Makam zabijając większość z nich. Ostrzelano także dzielnice Izaa, Sajf ad-Daula i Salah ad-Din. W Szejk Maksud zginęło 21 kurdyjskich aktywistów, natomiast w dzielnicy Halawenija zgłoszono 30 ofiar. Z kolei nalot w prowincji Midan zniszczył główny wodociąg. Z tego powodu brakowało wody w mieście.
Ranny bojownik w szpitalu w Aleppo
Francuski chirurg Jacques Beres, współzałożyciel organizacji Lekarze bez Granic, które powrócił ze szpitala w Aleppo, gdzie przebywał przez dwa tygodnie, powiedział że połowa rebeliantów, którym udzielał pomocy stanowili cudzoziemcy. Lekarz powiedział, że dżihadyści nie walczyli dla samego upadku reżimu, ale przejęciem władzy i ustanowieniem państwa islamskiego, z szariatem, mające stać się częścią światowego emiratu. Wśród ochotników spotkał wielu młodych Francuzów, zainspirowanych Mohammedem Merahem, który w marcu 2012 zastrzelił w Tuluzie siedem osób, w tym troje dzieci i nauczyciela ze szkoły żydowskiej. Beres pracował w szpitalu kontrolowanym przez rebeliantów i jak twierdził opatrywał 40 rannych dziennie. Dodał, że rzeczywista liczba ofiar syryjskiego konfliktu była dwukrotnie większa, niż się to się podawało.
10 września 2012 opozycjoniści podali, iż walki toczono w Hananu, Hajdariji, Mejser i Szaar. Zginęło co najmniej jeden bojownik. W nocy powstańcy zaatakowali cele w dzielnicy Midan, jednak zostali odparci przez wojsko i zepchnięci do dzielnicy Bustan al-Kasr, w której kolejnego dnia doszło do potyczki. Ponadto starcia miały miejsce pod posterunkiem policji w Hananu i według strony rządowej, rebelianci ponieśli ciężkie straty. Walki przeciągły się przez całą noc i 12 września 2012 rozprzestrzeniły się na dzielnicę Najrab. Armia zniszczyła dziesięć pojazdów technicznych i zabiła trzech rebeliantów. Zginęło też czterech Ormian walczących po stronie sił rządowych. Okazało się wówczas, że wśród wojska podczas obrony dzielnic chrześcijańskich walczyło 150 Ormian i arabskich chrześcijan.
13 września 2012 w nalocie lotniczym na dzielnicę Tarik al-Bab w wschodniej części miasta, zginęło 11 osób. Ponadto bombardowania i walki trwały w dwóch dzielnicach na południu miasta: Bustan al-Kasr i Kalasse. Po nalocie na miasto rebelianci wkroczyli z kolei do Midanu. Walki w tej dzielnicy kontynuowany były w dniu kolejnym. Bojownicy mimo, że zajęli kluczowe pozycje, zostali wyparci przez wojsko, by wkrótce przejść do kontrnatarcia. Walki toczyły się m.in. na terenie kościoła św. Grzegorza. W nocy z 14 na 15 września 2012 lotnictwo zbombardowało dwa posterunki policyjne szturmem wzięte przez powstańców w Midan oraz jeden w Hananu. Kilku rebeliantów zostało zabitych, a wojska naziemne zajęły ich pozycje.
Rankiem 15 września 2012 armia ustawiła punkty kontrolne przy wjeździe do dzielnicy Midan, co świadczyło o przejęciu nad nią kontroli. Podano, że w dzielnicy zginęły dziesiątki rebeliantów. Z kolei rebelianci byli w posiadaniu ościennych dzielnic Bustan al-Kasr oraz Arkoub, gdzie w poprzednich dnia także dochodziło do drobnych potyczek. Nadal trwały bombardowania Hananu. Wojsko rozpoczęło także operację na obrzeżach Al-Firdous.
16 września 2012 rebelianci podjęli kolejny szturm na Midan. Użyli przy tym granatników rakietowych. Opozycjoniści planowali zająć ormiański ortodoksyjny kościół, jednak napotkali tam silny opór żołnierzy, który uniemożliwił im realizację tego zadania. Atak zakończył się niepowodzeniem, a później siły rządowe podały, że wyparto wszystkich agresorów. W tym samym czasie część oddziału armii z Midan czyniła postępy w sąsiedniej dzielnicy Arkoub. Z kolei w Hananu, Gwardia Republikańska zdobyła meczet Ansar wykorzystywany przez rebeliantów jako baza militarna.
W związku z problemami dostaw zagranicznej broni dla rebeliantów z Aleppo, zmuszeni oni byli do produkcji własnej broni i grabieży magazynów wojska. Przejęli kilka czołgów, prostą broń, amunicję oraz tworzyli ładunki wybuchowe oraz haubice. Jeden z dowódców oddziałów opozycyjnych powiedział zagranicznemu korespondentowi, ze Zachód zachęcał do zorganizowania powstania, a później nie organizował pomocy.
20 września 2012 armia podjęła szturm na Bustan al-Kasr, gdzie w walkach zginąć miało 100 afgańskich najemników. Ponadto walki uliczne trwały w Hananu, Suleiman al-Halabi koło dzielnicy Midan oraz Arkoub. Tymczasem grupy rebelianci podejmowały próby zjednoczenia się by usprawnić ataki no wojsko rządowe. W nocy z 20 na 21 września 2012 wybuchły ponowne walki pod bazą wojskową w Hananu. Cały czas trwałą wymiana ognia w Bustan al-Kasr. W ciągu dnia doszło do ataku w dzielnicy Szukur, gdzie według strony rządowej zginęły dziesiątki rebeliantów. 22 września 2012 ostrzał artyleryjski był prowadzony w dzielnicach Katergi, Szaar, Szukur, Hananu, Arkub i Mardża.
24 września 2012 armia przejęła kontrolę nad Instytutem Rolniczym w dzielnicy Arkoub. Ponadto na linii frontu toczono ostrzał artyleryjski dzielnic mieszkalnych. Dzień później wojskowe dowództwo poinformowało o zakończeniu operacji w Arkoub. Wyparto z niej grupy bojowników i prowadzono następnie rewizje domów w poszukiwaniu ukrywających się rebeliantów. 26 września 2012 armia dokonała udanego ataku na przemysłową dzielnicę Szejk Nadżar. Ponadto walki trwały w okolicach szkoły i targowiska w dzielnicy Bustan al-Kasr, trwał też ostrzał dzielnic Hananu, Mardża, Karam Dżabal, Al-Kalasa.
Ofensywa rebeliantów
27 września 2012 w północnej części miasta doszło do przegrupowania 6 tys. rebeliantów, a Abu Furat jeden z dowódców powstańczego oddziału Liwa at-Tauhid, Wolnej Armii Syrii, ogłosił "decydujący atak" na Aleppo. 28 września 2012 ciężkie walki toczono przede wszystkim w kurdyjskiej dzielnicy Szejk Maskud. Po stronie rządowej walczyli tam bojownicy Partii Pracujących Kurdystanu i milicjanci szabihy. Brygada Al-Tauhid zażądała od Kurdów wspierających reżim złożenia broni. Ponadto strony starły się w centralnych dzielnicach Arkoub, Midan oraz Hamadija. Cywile donosili o "bezprecedensowej przemocy" w centrum miasta. W średniowiecznej części centrum miasta (Stare Miasto, dzielnice Al-Kalisah, Al-Firdous, Bab al-Najrab, Bab al-Hadid i Bustan al-Kasr) w wyniku bombardowań i użycia artylerii wybuchł ogromny pożar, który strawił od 700 do 1000 sklepów. Spłonął średniowieczny rynek oraz wiele atrakcji turystycznych. Na południa miasta rebelianci uderzyli w dzielnice Izaa, Sajf ad-Daula oraz Sukari. Przechodząc przez Sajf ad-Daula bojownicy dostali się do Salehedinu, jednak broniąca się tam armia odparła szturm rebeliantów. Zginęło 25 żołnierzy i 20 powstańców. Dowódca brygady Liwa Sukur asz-Szam, wchodzącej w skład WAS dodał, iż lotnictwo stale ostrzeliwało pozycje nacierających bojowników, a żadne ze stron nie było wstanie zdobyć decydującej przewagi. Z kolei Liwa at-Tauhid zajęła teren szkoły oficerskiej piechoty, dokonując mordu na jej słuchaczach.
Po trzech dniach ofensywy, rebelianci przejęli kontrolę nad czterema dzielnicami w centrum miasta. Tego dnia walki trwały w Bustan al-Basza, Szaar, Szakur, Sukari i Szajch Ali, które były bombardowane przez syryjską artylerię. W nocy gwałtowne walki toczyły się też w pobliżu lotniska wojskowego Al-Najrab, gdzie dwa śmigłowce zostały uszkodzone przez moździerze. 30 września 2012 armia zbombardowała część dzielnic Aleppo po nocnych walkach z powstańcami. 1 października 2012 syryjska armia starła się z rebeliantami w Mardży, Kadi Askar, Bab al-Hadid i Szaar. Według bojowników 40 osób zginęło w bombardowaniach osiedla Dżabal al-Karm w dzielnicy Szaar. Ponadto pod ostrzałem z powietrza były dzielnice Szakur i Salah ad-Din. 2 października 2012 rebelianci ogłosili przejęcie kontroli nad niemal całym śródmieściem w tym Starego Miasta. Ponadto odparli atak w Hananu. Libańska gazeta "Al-Diyar" doniosła iż o świcie do Aleppo przyleciał prezydent Asad i rozkazał jednostkom 5. i 6. syryjskiej armii stacjonującej w Hamie, przybyć na pomoc wojsku walczącemu w Aleppo. Łącznie chodziło o posiłki składające się z 30 tys. żołnierzy.
Plac Sadala al-Dżabiri po zamachach z 3 października 2012
3 października 2012 na głównym placu w centrum miasta Sadala al-Dżabiri, doszło do czterech eksplozji samochodów-pułapek, a piąta nastąpiła kilkaset metrów dalej, w pobliżu bramy do starego miasta. W zamachach bombowych zginęło 40 osób, a 90 zostało rannych. W następstwie wybuchu zniszczona została część fasady hotelowej. Zwaliły się również dwie kondygnacje kawiarni. Po tym wydarzeniu mieście zamknięto wszystkie budynki rządowe. Do przeprowadzenia zamachu przyznała się Rada Rewolucyjna Aleppo działająca niezależnie od Wolnej Armii Syrii i Dżabhat an-Nusra. Strona rządowa dodała, iż udaremniła kolejne zamachy, zabijając dwóch terrorystów mających na sobie pasy z ładunkami wybuchowymi. Niezależnie od zamachu walki trwały w Sajf ad-Daula i Szakur, gdzie zniszczono co najmniej dwa czołgi. Ponadto bombardowano dzielnice Bab al-Najrab, Salah ad-Din, Maszhadb i Bab Al-Nasr.
Strona rządowa podała 5 października 2012, że przejęła kontrolę nad kilkoma budynkami w dzielnicy Sajf ad-Daula i czyniła postępy w Szakur. Z kolei rebelianci informowali o przejęciu głównego placu w Salah ad-Dinie. Zagraniczny korespondent AFP raportował toczące się walki w Arkoub. Rebelianci zajęli tam budynki infrastruktury zdrowotnej i szkolnej, które były wykorzystywane jako prowizoryczne bazy przez wojsko. Powstańcy wysadzali dziury w ścianach budynków, by móc się przez nie przemieszczać. Ponadto pociski moździerzowe spadły na Szejk Maskud i al-Hajdarija.
6 października 2012 państwowa telewizja informowała, że wśród zabitych w Bustan al-Kasr byli czterej Turcy z batalionu rebelianckiego. Irańska stacja PressTV doniosła, iż rebelianci zostali pokonani w dzielnicy Szakur oraz nastąpił odwrót z Szaar. Ponadto zacięte walki trwały na Starym Mieście. Reporter AFP doniósł w kolejnych dniach, iż trwały intensywne bombardowania z powietrza dzielnic Bab al-Hadid, Arkoub, Szaar, które stanowiły bramę dzielnicy Hananu. Z kolei BBC odkryło w jednym z meczetów, wykorzystywanym przez bojowników jako bazę, broń wyprodukowaną na Ukrainie i zaadresowaną do Arabii Saudyjskiej. Był to dowód, że lekka broń dla Arabii Saudyjskiej, była kierowana do syryjskich rebeliantów.
9 października 2012 po dwudniowych walkach, rebelianci zajęli strategiczne miasto Maarrat an-Numan w prowincji Idlib. Był to ważny sukces opozycjonistów, gdyż miasto te leży na autostradzie łączącej Aleppo z Damaszkiem i w związku z tym odcięto szlak zaopatrzeniowy dla sił rządowych, którym transportowano broń i posiłki do Aleppo.
Rebeliant na ulicach Starego Miasta
10 października 2012 Wolna Armia Syrii podjęła szturm na historyczny trzynastowieczny meczet Umajjadów na Starym Mieście, wpisany na światową listę dziedzictwa UNESCO, który stanowił bazę dla wojsk rządowych. Rebelianci próbowali wysadzić mury warowni za pomocą granatników przeciwpancernych RPG, jednakże czterogodzinny atak został odparty. W czasie walk do jednego z szpitali kontrolowanych przez rebeliantów, zwożono po stu rannych dziennie. W placówce pracowało mniej niż dziesięciu lekarzy. 13 października 2012 rebelianci zniszczyli umocnienia meczetu Umajjadów, gdzie broniło się wojsko. W wyniku naporu, siły rządowe wycofały się z niego, podpalając go przy tym.
12 października 2012 siły rządowe bombardowały dzielnice Hajdarija, Sukari i Fardos. Z kolei rebelianci zajęli bazę lotniczą w wiosce Al-Tana na wschód od Aleppo.
Arabskie źródła dyplomatyczne podały, iż w połowie października 2012 w Aleppo walczyło 20 tys. rebeliantów, z czego 1/4 stanowili bojownicy powiązani z ugrupowaniami ekstremistycznymi inspirowanymi przez Al-Kaidę. W
Tymczasem dowództwo Wolnej Armii Syrii uregulowało sprawę wynagradzania walczących w Aleppo rebeliantów. Każdy z bojowników, który się zarejestrował, przebywał w mieście przez co najmniej dwa miesiące, dostał po raz pierwszy podstawę 150 dolarów za miesiąc walki na froncie. Kwota ta mogła ulegać zwiększeniu, w zależności czy dany mężczyzna był żonaty czy też walczył na pierwszej linii frontu. Dowództwo podało, iż środki pieniężne pochodziły zarówno ze źródeł krajowych i zagranicznych. Znaczną rolę w finansowanie syryjskich bojówek wnosił Katar.
25 października 2012 na dzień przed planowanym wprowadzeniem ogólnosyryjskiego rozejmu z okazji święta Id al-Adha forsowanego przez wysłannika ONZ i Ligi Państw Arabskich Lakhdara Brahimiego, doszło do załamania frontu w Aleppo. Siły opozycyjne ogłosiły kilka sukcesów w mieście, bowiem zajęły centralne dzielnice Jedida i Kadime zamieszkiwane przez chrześcijan oraz ormiańskie Al-Zukur. Centrum miasta zablokowali opozycjoniści snajperzy, którzy odpierali ataki żołnierzy. Zacięte starcia trwały w dzielnicach Arkoub, Sirjan, Zahra i Fikran. Ponadto pułkownik Riad al-Asad podał, że rebelianci weszli do strategicznej dzielnicy Salah ad-Din w której tygodniami toczyły się walki. Oprócz tego 200 rebeliantów z brygady al-Tauhid przeniosło się z dzielnicy Aszrafija do kurdyjskiej dzielnicy Szejk Maskud. W wcześniej teren uznawano za neutralny, gdyż stacjonowały tam kurdyjskie bojówki w tym Powszechne Jednostki Ochrony (YPG) ufundowane przez Partię Demokratyczną Jedności (PYD) powiązane z Partią Pracujących Kurdystanu (PKK).
26 października 2012 doszło do potyczki między Kurdami i rebeliantami w Szejk Maksud. Bojówki sprzymierzone ze stroną rządową próbowały powstrzymać infiltracje zbrojnych grup opozycyjnych. Ponadto ekstremiści otwarli ogień do protestujących Kurdów. W międzyczasie armia przejęła kontrolę nad wejściem na Stare Miasto oraz odbiła dzielnicę Al-Zukur. Później doszło do zaciętych walk między bojówkami kurdyjskimi PYD z syryjskimi rebeliantami. Zginęło 30 osób, w tym 22 Kurdów, a 200 zostało rannych. Bojownicy PYD pojmali także 20 rebeliantów. 27 października 2012 rebelianci uszkodzili wodociągi na przedmieściach Sleiman al-Halabi, pozbawiając dostępu do wody zachodnie dzielnice miasta. W odwiedzi lotnictwo zbombardowało dzielnice Szakur i Szaar. Rebelianci uwolnili 120 Kurdów, porwanych w czasie walk. Wielu z nich poddano torturom.
30 października 2012 siły rządowe oparły ataki rebeliantów w dzielnicy Bustan al-Basza. Napastnicy otoczyli wojskową bazę Zahra, gdzie doszło do wymiany ognia artyleryjskiego. Na terenach kurdyjskich dochodziło do protestów, w czasie których zginęły trzy osoby. 1 listopada 2012 lotnictwo zbombardowało dzielnice Zahra, Azizije, Dżmajle oraz piekarnie w pobliskich miastach Atarib, Kafar Hamra, Ramoon, Kadi Aska. W wyniku tego zginęło 12 cywilów czekających na chleb. Tego samego dnia syryjscy rebelianci zgłosili chęć wdrożenia rozejmu z kurdyjskimi bojówkami z którymi konfrontowali się przez kilka dni. Mimo tego 2 listopada 2012 rebelianci podczas starć dokonali egzekucji na kobiecie Shahi Ali Abdu pełniącej rolę dowódcy kurdyjskich bojówek YPG w Szejk Maksud. Z kolei armia syryjska zmagała się z rebeliantami w dzielnicy Bab al-Hadid. Ostatecznie rozejm między WAS i YPG podpisano 5 listopada 2012.
5 listopada 2012 wybuchły ciężkie walki w dzielnicy Zahra przy północno-zachodnim wjeździe do miasta. Bojownicy spalili tam m. in wydział wywiadu sił powietrznych. Wymiana ognia toczyła się także w dzielnicy Al-Hamadnija i w okolicach lotnicza. Arabski Półksiężyc poinformował, iż na skutek starć zniszczeniu uległ magazyn, gdzie przechowywano koce, żywność, lekarstwa przygotowywane na nadchodzącą zimę. Ponadto 300 rebeliantów za pomocą trzech przechwyconych czołgów zajęli po pięciogodzinnej walce wojskowy punkt kontrolny Laimoun na północno-zachodnich rogatkach miasta.
18 listopada 2012 Wolna Armia Syrii po niemal dwumiesięcznym oblężeniu zajęła największą bazę wojskową w północnej części kraju - Bazę 46. Regimentu, leżącą 12 km na zachód od Aleppo. Generał Mohammed Ahmed al-Faj uznał to za największe zwycięstwo dezerterów w trakcie wojny domowej. W bitwie według rebeliantów zginęło 300 żołnierzy, a 60 zostało pojmanych. Buntownicy zajęli 15 czołgów oraz przejęli ciężką broń.
22 listopada 2012 doszło do nalotu na szpital Dar al-Szifa w dzielnicy Szaar. Zginęło 40 osób w tym troje dzieci i lekarz będący w trakcie operacji. Dzień później starcia miały miejsce na Starym Mieście w pobliżu cytadeli, z kolei 24 listopada 2012 potyczka przeniosła się pod siedzibę wywiadu sił lotniczych i wojskowej szkoły piechoty. 26 listopada 2012 starcia trwały na przedmieściach Suliman Halabi i głównym rondzie w dzielnicy Szakur. Rebelianci zamknęli pierścień dookoła miasta i przejęli kontrolę nad większością dróg dojazdowych do Aleppo, odcinając tym samym szlak zaopatrzenia dla walczących tam wojsk rządowych w tym autostradę z Damaszku. 27 listopada 2012 w szejk Sulejman, 25 km na zachód od Aleppo bojownicy za pomocą pocisku rakietowego ziemia-powietrze strącili helikopter 111. Brygady Powietrznej. Rakiety rosyjskiej produkcji wykradziono z Bazy 46. Do niewoli dostał się ranny pilot. W międzyczasie po wielu godzinach walk przeciwnikom reżimu udało się przejąć inną bazę wojskową, 15 kilometrów na południowy wschód od Aleppo. Zabito przy tym lub wzięto do niewoli 70 reżimowych wojskowych, śmierć poniosło także kilku rebeliantów. Rebelianci przejęli broń, m.in. wyrzutnie rakiet, i amunicję.
Na przełomie listopada i grudnia 2012 trwał relatywny zastój w walkach. Trwał jedynie ostrzał artyleryjski dzielnicy Bustan al-Basza oraz toczono sporadyczną wymianę ognia na drodze do lotniska. Od 3 grudnia 2012 starcia rozprzestrzeniły się na dzielnicę Midan oraz Suliman Halabi. Siły rządowe ostrzelały także wioski za Akademią Sił Lądowych w których ukrywali się bojownicy. Po odparciu ataków na Midan, wojsko przystąpiło do operacji w Bustan al-Basza w której walczyli islamiści z Frontu Obrony i Ahrar asz-Szam. 9 grudnia wojsko podjęło ostrzał dzielnicy Szakur, będącej w rękach rebeliantów. 10 grudnia 2012 islamiści z Frontu Obrony razem z jedną brygadą WAS zdobyły kontrolę nad wojskową bazą Szejk Suleiman, leżącą na północny zachód od Aleppo. Ponad 100 żołnierzy uciekło z bazy. Większość dżihadystów pochodziło z Azji Centralnej a ich dowódca był Uzbekiem. Jeszcze tego samego dnia reżim Asada z bazy powietrznej An-Nasirija, położonej na północ od Damaszku, wystrzelił sześć rakiet balistycznych Scud, których celem była baza Szejk Suleiman. Rakiety jednak nie osiągnęły celu i uderzyły w otwartą przestrzeń w oddali od miasta.
W efekcie trwającej od pół roku bitwy w Aleppo, drastycznie wzrosły ceny żywności. Ceny chleba z 0,35 dolara wzrosły do 3 dolarów za worek ośmiu bochenków. 17 grudnia 2012 Aleppo wizytował premier Wael al-Halki. Obiecał 4 miliony dolarów na odbudowę miasta.
Walki o lotniska i bazy wojskowe
22 grudnia 2012 islamiści z Frontu Obrony otoczyli lotnisko wojskowe Al-Najrab. Ogłosili też "strefę zakazu lotów" nad miastem Aleppo. 23 grudnia 2012 rebelianci rozpoczęli oblężenie bazy wojsk powietrznych Menneg, leżącej na północ od Aleppo, przy mieście Azaz. Ponadto bojownicy otoczyli lotnisko wojskowe Menneg i bazę śmigłowców Al-Kuires. 27 grudnia 2012 rebelianci przejęli kontrolę nad miastem Zarbeh pod Aleppo oraz nad bazą 80. Brygady Powietrznej, leżącej przy lotnisku w Aleppo. Walki nadal się toczyły o kontrolę nad bazami lotniczymi Menneg i Al-Kuires. Zestrzelono wówczas jeden samolot. 29 grudnia 2012 starcia oprócz baz wojskowych rozszerzyły się na przedmieścia Kastal Harami i Leramon. Dzień później rebelianci zestrzelili helikopter na przedmieściach Manbidż.
30 grudnia 2012 władze Syrii nakazały zamknąć lotnisko w Aleppo i obszar w promieniu 10 km, gdyż armia przygotowywała się do szturmu na operujących tam opozycjonistów. Z kolei w dzielnicy Marea wylądował pocisk Scud wystrzelony przez syryjską armię. Ostrzelana została również dzielnica Karm Majsar. 1 stycznia 2013 by zapobiec odwetowi wojsk rządowych, rebelianci przypuścili atak na port lotniczy spod 80. Bazy Brygady Powietrznej. 3 stycznia 2013 w trakcie szturmu na bazę Al-Kuires strącono helikopter bojowy. Szturm był prowadzony też na bazę Menneg za pomocą czołgów, które bojownicy przechwycili z innych baz wojskowych. 4 stycznia 2013 zajęto kolejne części atakowanych baz. W kolejnych dniach do toczących się nadal walk, rebelianci wprowadzili ciężką artylerię, wyrzutnie rakiet oraz korzystali z pocisków moździerzowych.
Nasilenie walk o bazę Menneg odnotowano 12 stycznia 2013. Rebelianci zaatakowali również 599. bazę sił powietrznych niedaleko 80. bazy Brygady Powietrznej. Z kolei Syryjski Front Islamski zdetonował samochód-pułapkę w punkcie kontrolnym na drodze wyjazdowej z miasta w kierunku stolicy kraju, co spowodowało śmierć 15 żołnierzy. 13 stycznia 2013 opozycjoniści zestrzelili helikopter w pobliżu bazy Al-Kuires.
15 stycznia 2013 Uniwersytetem w Aleppo wstrząsnęły dwie potężne eksplozje, w wyniku których zginęły 83 osoby, a 162 zostały ranne. Przyczyny eksplozji nie są do końca znane. Władze informowały, iż za atakiem stali terroryści. Siły opozycyjne twierdzą, że wybuch nastąpił podczas ataku lotniczego sił rządowych, a źródła wojskowe, że przyczyną było uderzenie pocisku ziemia-powietrze, wystrzelonego przez rebeliantów. Pocisk miał nie trafić w cel i pomyłkowo uderzyć w uniwersytet. Jeszcze inne źródła mówią o wybuchu samochodu-pułapki. Atak nastąpił podczas pierwszego dnia egzaminów semestralnych na Uniwersytecie, który pomimo walk był otwarty od października 2012.
16 stycznia 2013 rebelianci zaatakowali posterunek policji w Al-Kuires, kontynuując operację wokół bazy Al-Kuires i Menneg. 17 stycznia 2013 podczas walk zginął francuski dziennikarz Yves Debay, prowadzący relacje z pola bitwy. Reporter wojenny zginął od kul snajpera. 18 stycznia 2013 w dzielnicy Mohafaza w nalocie zginęło 35 cywilów. 22 stycznia 2013 podczas walk w Al-Kuires rebelianci zestrzelili helikopter. 23 stycznia 2013 siły lotnicze zintensyfikowały ostrzał Aleppo. W bombardowaniach i atakach artyleryjskich wiosek Kaljebrin pod Azaz, Abu Taltal oraz dzielnic Szejk Saeed, Sukari, Kaslija, Maadi i Hananu zginęły 72 osoby. 24 stycznia 2013 bojownicy zestrzelili atakujący helikopter pod bazą Al-Najrab.
29 stycznia 2013 aktywiści znaleźli ciała 108 młodych mężczyzn i chłopców rozstrzelanych nad rzeką Kuwejk w dzielnicy Bustan al-Kasr. Osoby w średnim wieku około 20 lat zostały zabite strzałem w głowę. Większość miała ręce związane za plecami, ubrani byli w mundury polowe i cywilne ubrania. Najmłodsza z ofiar miała 12 lat. Winę za masakrę obarczono siły rządowe.
1 lutego 2013 opozycjoniści przejęli dzielnicę Szejk Saeed wysuniętą najbardziej na południe miasta. Jest to strategiczna dzielnica z której prowadziły drogi na południe kraju oraz na lotnisko. W następnych dniach siły reżimowe podjęło bombardowanie pozycji rebeliantów w Szejk Saeed. 3 lutego 2013 pocisk wystrzelony przez rządową artylerię uderzył w pięciokondygnacyjny budynek, w wyniku czego został doszczętnie zniszczony. W gruzach znaleziono 22 ofiary bombardowania.
5 lutego 2013 do miasta Chanaser pod Aleppo wjechało 24 czołgów i 3 tys. żołnierzy. Doszło tam do walk z rebeliantami którzy oblegali miejscową fabrykę. Żołnierze wykorzystywali cywilów jako żywe tarcze, w wyniku czego zginęło co najmniej 21 osób.
W dniach 8-11 lutego 2013 w dzielnicy Aszrafija doszło do walk między YPG a siłami rządowymi. W ciężkich walkach pięciu siedmiu bojowników i kilku żołnierzy.
18 lutego 2013 na spokojną dzielnicę Dżabel Badro kontrolowaną przez rebeliantów spadł pocisk Scud, w wyniku czego kilka budynków zostało zniszczonych, a pod gruzami znaleziono 47 ofiar w tym 13 dzieci. 19 lutego 2013 rebelianci zajęli dwie wioski pod Chanaserem. Była to cześć operacji, której celem było przejecie międzynarodowego lotniska. 22 lutego 2013 w wyniku ostrzelania dzielnicy Tarik al-Bab za pomocą rakiet Scud zginęło 58 osób, w tym 36 dzieci. Ataki rakietowe były powtarzane przez dwa kolejne dni. Zginęło łącznie 141 osób, z czego połowę ofiar stanowiły dzieci.
25 lutego 2013 doszło do zaciętych walk o gmach akademii policyjnej w Chan al-Assal w zachodniej części muhafazy Aleppo. Z kolei pod bazą Menneg, Wolna Armia Syrii zestrzeliła rządowy helikopter. Front Obrony podczas walk o Al-Kuires zestrzelił myśliwiec. Starcia trwały również wokół bazy Najrab i międzynarodowego portu lotniczego Aleppo. Zginęło 11 rebeliantów i sześciu żołnierzy. Dzień później partyzanci zaatakowali w centrum Pałac Sprawiedliwości oraz meczet Umajjadów, ostrzelali również wojskowe punkty kontrolne wokół Cytadeli. 27 lutego 2013 wojsko przeprowadziło szturm na wioskę Malkija na wschód od Aleppo. Dopuszczono się tam grabieży, podpaleń, gwałtów tortur oraz masowych egzekucji. W masakrze zginęło 70 osób w tym kobiety, dzieci i osoby w podeszłym wieku. W samym Aleppo tego samego dnia prowadzono nadal walki o Plac Sprawiedliwości oraz akademię policyjną, a także bazy lotnicze.
1 marca 2013 doszło do bombardowań w Hananu w wyniku czego śmierć poniosło 19 osób. Podczas operacji, rebelianci zestrzelili jeden z myśliwców. Po szturmie z nocy z 2 na 3 marca 2013 rebelianci przejęli kontrolę nad znaczną częścią szkoły policyjnej w Chan al-Assal. W zaciętych walkach zginęło 34 żołnierzy. Wcześniej nad bazą Menneg strącono helikopter. 4 marca 2013 rebelianci szturmowali bazę Menneg zajmując jej znaczną cześć. Islamiści wysadzili w powietrze most Asan łączący centrum miasta z bazami Najrab i międzynarodowym portem lotniczym. Most był wykorzystywany przez siły rządowe jako szlak transportowy. 10 marca 2013 rebelianci zajęli przedmieścia Farfara. Tymczasem z rzeki Kuwejk po raz kolejny wyłowiono ciała ofiar reżimu. Odnaleziono 24 ofiary egzekucji. Łącznie między styczniem a marcem 2013 z rzeki Kuwejk wyłowiono według Human Rights Watch 147 osób. Wiek ofiar wahał się między 11 a 64 rokiem życia.
19 marca 2013 w dzielnicy Chan al-Asal pod Aleppo miał miejsce wybuch pocisku w wyniku czego zginęło 25 osób, a 80 zostało rannych. Cześć z rannych, którzy trafili do szpitala mieli problem z oddychaniem co sugerowało użycie broni chemicznej. Mówili również o ostrym zapachu na miejscu ataku. Według lekarzy w pociskach użyto pestycydów. W ataku zginęło 16 syryjskich żołnierzy, co potwierdziła opozycja, w związku z czym reżim o atak oskarżył rebeliantów, ci znowu przerzucili odpowiedzialność na rząd. Później obie strony wystąpiły o przeprowadzenie międzynarodowego śledztwa. Departament Stanu USA twierdził, że podczas ataku użyto 3-chinuklidynobenzylanu, który już pod koniec 2012 użyto przeciwko partyzantom w Hims.
2 kwietnia 2013 rozpoczęły się walki o miejscowość Aziza, leżącą nieopodal międzynarodowego portu lotniczego. 6 kwietnia 2013 strategiczne pozycje w Azizie zostały przejęte przez wojsko, wypierając rebeliantów na południowe dzielnice Aleppo, gdzie dalej toczyły się walki. Zginęło 35 osób, w tym co najmniej 18 cywilów i 5 rebeliantów. Było to strategiczne zwycięstwo armii, gdyż dzięki wyparciu partyzantów z przyczółku mogli transportować dostawy i konwoje wojsk do baz zlokalizowanych przy lotnisku międzynarodowym. Jednakże 8 kwietnia 2013 po przegrupowaniu rebelianci powrócili do Aziza, gdzie ponownie starli się z armią rządową. 13 kwietnia 2013 w ataku rakietowym w Szejk Maskud zginęły trzy osoby. Po incydencie pojawiły się zdjęcia ofiar i rannych, których symptomy wskazywały by na użycie broni chemicznej.
Równocześnie ciężkie walki prowadzone przez syryjskich rebeliantów i dżihadystów, prowadzone przeciwko regularnej armii rządowej, toczyły się o szpital Al-Kindi u północnych bram Aleppo. Do połowy kwietnia 2013 zginęło w nich 80 żołnierzy i 65 bojowników. 15 kwietnia 2013 partyzanci przejęli kontrolę nad fabrykami, magazynami, przejmując znaczne ilości broni w północnych sektorach Aleppo. Tym samym w posiadaniu bojowników była ponad połowa miasta.
16 kwietnia 2013 w Aleppo wprowadzono po raz pierwszy kilkugodzinny rozejm, w czasie którego pracownicy Czerwonego Półksiężyca mogli zabrać ciała ofiar bitwy zalegające na ulicach. Na przykład z dzielnicy Szakur wywieziono 31 rozkładających się ciał. 22 kwietnia 2013 w pobliżu Aleppo porwano dwóch prawosławnych duchownych Bulosa Jazigiego i Ioanna Ibrahima w czasie prac humanitarnych. Odpowiedzialnością za porwanie obarczono czeczeńskich dżihadystów walczących w Aleppo.
Mimo zajęcia kluczowych pozycji w Menneg, 9 maja 2013 w skutek silnego bombardowania, rebelianci zostali zmuszeni do odwrotu. W czasie walk partyzantom udało się zabić dowodzącego obroną bazy. 10 maja 2013 rebeliantom udało się odciąć drogę z Aleppo do Hamy w miejscowościach Al-Kebtajn i Um Amud na południe od Aleppo. Była to strategiczna droga o którą wielokrotnie na całej długości toczyły się walki.
15 maja 2013 rebelianci przypuścili szturm na główne więzienie w centrum Aleppo, gdzie przetrzymywano 4 tys. więźniów, za równo politycznych jak i skazanych za przestępstwa społeczne. Atak został zainicjowany wybuchem dwóch bomb umieszczonych w zaparkowanych samochodach pod więzieniem. Jednak natychmiastowa interwencja sił pancernych i lotnictwa wojsk narodowych, uniemożliwiła uwolnienie więźniów. Do 16 maja 2013 pokonano wszystkich rebeliantów, którzy wycofali się ostatecznie z terytorium więzienia.
24 maja 2013 wojska pancerne wjechały do wioski Dahra Abd Rabbo pod Aleppo. Rebelianci odpowiedzieli ogniem moździerzowym, jednak siły rządowe wyparły ich z wioski 26 maja 2013. Tymczasem o świcie 25 maja 2013 walki wznowiono w obwodzie wojskowym Al-Kuires.
Na przełomie maja i czerwca 2013 opozycyjna brygada Tauhid opuściła Aleppo, by pomóc bronić miasta Al-Kusajr pod Hims. Miasto te jednak zostało ostatecznie zdobyte przez siły rządowe i libański Hezbollah 5 czerwca 2013. Po tym wydarzeniu, libańscy bojownicy ogłosili, iż mają zamiar wspomóc wojsko Asada w Aleppo.
Operacja Północna Burza
Po sukcesie w Al-Kusajr, siły rządowe rozpoczęły przygotowania do ofensywy w Aleppo. 9 czerwca 2013 ogłoszono, ze nowa operacja przyjmie kryptonim "Północna Burza" i "rozpocznie się w nadchodzących godzinach lub dniach". Podczas przygotowań do operacji siły rządowe zaatakowały wioskę Al-Nubbul oraz dzielnicę Zahra. Zginęło tam 10 rebeliantów i sześciu żołnierzy. Hezbollah atakował z kolei rebeliantów w bazie Menneg, jednak szturm odparto. Z kolei w centrum miasta rebelianci pojmali i zamordowali 15-latka oskarżonego o bluźnierstwo.
16 czerwca 2013 podczas walk po miejscowością Maaret al-Arteek na północny zachód od Aleppo zginęło 20 żołnierzy i zniszczono kilka czołgów. Podczas walk o Maaret al-Arteek, rebelianci wykorzystywali system przeciwpancerny 9K113 Konkurs radzieckiej produkcji, wysyłaną przez Arabią Saudyjską.
17 czerwca 2013 w dzielnicy Al-Duwarinija w pobliżu międzynarodowego lotniska eksplodował samochód-pułapka w wyniku czego śmierć poniosło 60 żołnierzy syryjskich. Jednak według Syryjskiego Obserwatorium Praw Człowieka w zamachu zginęło sześciu żołnierzy, a 15 zostało rannych.
21 czerwca 2013 Wolna Armia Syrii w swoim oświadczeniu poinformowała, iż 13 jednostek w tym największe Liwa al-Tauhid i Brygada Faruk rozpoczęły kontrofensywę do operacji "Północna Burza". Nawiązali do średniowiecznej bitwy pod al-Kadisijją, kiedy to Arabowie pokonali Persów. 23 czerwca 2013 w wyniku wybuchu samochodu-pułapki zginęło 12 żołnierzy. Z kolei w walkach miejskich zabito sześciu rebeliantów Brygady Faruk. 24 czerwca 2013 w zachodnim Aleppo rebelianci za pomocą pocisków przeciwpancernych odparli kilka ataków sił rządowych.
Stagnacja na froncie
9 lipca 2013 w Aleppo odbył się protest cywilów przeciwko blokadzie dostawy żywności i lekarstw do zachodnich dzielnic Aleppo. Blokada wymierzona była w szlaki zaopatrzeniowe sił prezydenta Baszara al-Asada. Jednak odbijało się też w konsekwencji na tysiącach cywilów, którzy cierpieli głód.
22 lipca 2013 WAS zdobyło miasto Chan al-Assal w muhafazie Aleppo. Miasto te było uważane za ostatni pewny bastion sił rządowych, gdyż w samym Aleppo panował pat, a operacja "Północna Burza" wygasła.
Pod koniec lipca 2013 na terenach wiejskich pod Aleppo dochodziło do potyczek między kurdyjskimi bojówkami YPG a islamistami z ISIS. 31 lipca 2013 islamiści zajęli wioski Taleran i Till Hasel w muhafazie Aleppo, skąd porwano 200 cywilów.
6 sierpnia 2013 siły rebelianckie i islamiści po ponad ośmiu miesiącach w pełni przejęły kontrolę nad bazą lotniczą Menneg, leżącą na północ od Aleppo. Ostatecznie strategiczna jednostka padła przed świtem, po blisko 24-godzinnym natarciu. W szturmie zginęło 10 bojowników.
16 sierpnia 2013 lotnictwo rządowe zbombardowało dzielnicę Kalassa kontrolowaną przez rebeliantów. Zniszczeniu uległy trzy budynki, pod gruzami których zginęło 61 osób.
25 sierpnia 2013 rebelianci po gwałtownej potyczce zajęli miejscowość Chanaser leżącą na południe od Aleppo. Był to ważny strategiczny punkt leżący na trasie z Aleppo do Palmyry i As-Salimiji, leżących w środkowej Syrii.
Operacja Pustynna Droga
Przebieg operacji "Pustynna Droga" pod Aleppo
W październiku 2013 ciężar walk na froncie przeniósł się na południe od Aleppo, kiedy to siły rządowe uruchomiły kolejną ofensywę pod kryptonimem "Pustynna Droga". W czasie letniej stagnacji na frocie, rebelianci dokonali masakry w Chan al-Asal, przejęli kontrolę nad bazą Minnig oraz zdobyli strategiczne miasto Chanasir.
Iskrą do rozpoczęcia ofensywy, była operacja islamistów pod wodzą Ahrar asz-Szam i Liwa at-Tauhid w okolicach Al-Safiry, kiedy to w dniach 20-26 września zajęto 20 wiosek leżących na trasie wylotowej z Aleppo w kierunku stolicy, odcinając tym samym drogę zaopatrzeniową dla sił rządowych. W związku z tym 1 października 2013 ruszyła operacja "Pustynna Droga", której celem było odblokowanie południowego szlaku transportowego do Aleppo. Ofensywa rozpoczęło się od bombardowania Chanasiru, leżącego na południu muhafazy Aleppo. W nalotach zginęło 20 dżihadystów. 2 października 2013 bombardowania rozszerzono na takie miasta kontrolowane przez opozycjonistów jak Atareb, Chan al-Asal, Kafrnaha i baza Minnig.
Kolejnego dnia odbity został Chanasir. W bitwie zginęło 25 islamistów oraz 18 prorządowych bojowników. W kolejnych dniach armia odbiła z rąk ekstremistów także blisko 40 okolicznych wiosek. Tym samym 7 października 2013 udało się odblokować trasę zaopatrzeniową, co było faktycznym celem operacji.
10 października 2013 Syryjskie Arabskie Siły Powietrzne dokonały nalotu na kontrolowane przez islamskich ekstremistów od lutego 2013 miasto Al-Safira. W wyniku bombardowania zginęło 18 cywilów, a opozycja utraciła kontrolę nad miastem.
Z kolei w dniach 10-12 października 2013 w samym Aleppo doszło do bratobójczych walk między radykalnymi islamistami z Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie a umiarkowanym, sekularystycznym ugrupowaniem Ghuraba asz-Szam. Zginęło 44 bojowników. Lider Al-Kaidy Ajman Az-Zawahiri wezwał walczące strony do pojednania się i utworzenia państwa islamskiego. 16 kwietnia 2013 islamiści przypuścili szturm na więzienie centralne w Aleppo, które było oblegane od kwietnia 2013. Walki po raz pierwszy miały miejsce na terenie kompleksu, które było jednocześnie bombardowane przez Syryjskie Arabskie Siły Powietrzne.
W dniach 17-18 października 2013 siły rządowe kontynuowały operację intensywnie bombardując Till Aran na północ od Al-Safiry. Miejscowość była kontrolowana przez ISIS, która wyparła stamtąd w lipcu 2013 Kurdów. W nalotach zginęło 21 osób. 18 października 2013 doszło do walk o system obrony przeciwlotniczej pod miejscowością Ibida, w których zginęło 20 żołnierzy i siedmiu rebeliantów. Napastnicy opanowali koszary wojsk rządowych.
8 listopada 2013 o godz. 5:30 (4:30 czasu polskiego) armia zaatakowała bazę 80, przejętą przez rebeliantów w lutym 2013. Baza 80. jest strategicznym punktem odpowiedzialnym za bezpieczeństwo międzynarodowego lotniska w Aleppo.
W międzyczasie islamiści z ISIS przegrupowali siły i podjęli kontratak, powstrzymany przez ciężki ostrzał artyleryjski i rakietowy. Także w kolejnych dwóch dniach rebelianci przy pomocy rakiet Grad próbowali odbić utracone pozycje. Początkowo udało się odzyskać część pozycji, jednak uderzenie armii z 10 listopada 2013 odepchnęło partyzantów. W bitwie o bazę zginęło 32 żołnierzy, 43 syryjskich rebeliantów i 20 zagranicznych bojowników ISIS. 11 listopada 2013 armia zdobyła szereg pobliskich terenów, zabezpieczając większość obszaru wokół międzynarodowego portu lotniczego. Bojownicy nadal kontrolowali bazę Minnig.
17 listopada 2013 rebelianci wysadzili w powietrze most łączący Till Hasil i miejscowe fabryki będące dotąd pod kontrolą rebeliantów, jednak według wojskowych komunikatów część terenów przemysłowych została odbita przez wojskowych jeszcze tego samego dnia. Rebelianci wycofywali się do wioski Al-Duwajrina. Jednocześnie grupa bojowa ISIS składająca się z 15 partyzantów przeprowadziła rajd na Till Aran, w wyniku których zginęło 10 napastników i 18 żołnierzy. 18 listopada 2013 zacięte walki trwały w dzielnicy An-Nakkarin, z kolei dzień później armia odbiła Al-Duwajrinaję. 21 listopada 2013 w walkach pod bazą 80. zginęło 15 wojskowych Armię Obrony Narodowej, a także jeden bojownik ISIS. 23 listopada 2013 w nalocie sił powietrznych w Aleppo zginęło 40 osób. Dzień później walki rozprzestrzeniły się przemysłowej dzielnicy Szajch Nadżar w północno-wschodniej części Aleppo.
25 listopada 2013 rebelianci podjęli kontrofensywę pod miastem Chasanir, skąd wystartowała operacja "Pustynna Droga". W ciągu 24 godzin zajęli kilka wiosek, jednak nie byli w stanie zablokować autostrady biegnącej w kierunku Aleppo, ani zająć miasta, by zapobiec powrotowi armii rządowej. Z kolei 28 listopada 2013 miała miejsce potyczka na terenie Azaziji, w wyniku której zginęło 20 żołnierzy oraz siedmiu bojowników ISIS i czterech innych islamistów.
Ofensywa sił rządowych stanęła w An-Nakkarin i nie posuwała się już naprzód. W grudniu 2013 zmieniły taktykę, rozpoczynając kampanię nalotów na pozycje rebeliantów.
Bombardowania Aleppo i wznowienie działań naziemnych
W dniach 30 listopada - 1 grudnia 2013 doszło do dwóch nalotów na miasto Al-Bab, leżące na północny wschód od Aleppo. Celem nalotów były zgrupowania bojowników Liwa al-Tauhid. Według doniesień źródeł opozycyjnych w nalotach zginęło 50 osób. Także 1 grudnia 2013 armia zdołała przejąć kontrolę nad miastem Tijara, leżącym na północny wschód od bazy Al-Najrab. 4 grudnia 2013 co najmniej 18 osób zginęło w ataku rakietowym w Aleppo w dzielnicy Al-Furkan. 7 grudnia 2013 miał miejsce nalot w mieście Biza, na północ od Aleppo. Zginęło w nim co najmniej 20 osób.
W międzyczasie, bo 20 grudnia 2013 islamiści z Dżabhat an-Nursa odbili z rąk sił rządowych szpital Al-Kindi. W walkach i wysadzeniu samochodu-pułapki pod szpitalem zginęło 42 żołnierzy. 4 stycznia 2014 sąd szariacki Dżabhat an-Nursa skazał na śmierć przez rozstrzelanie 10 pojmanych żołnierzy. Do 6 stycznia 2014 liczba zabitych w nalotach z wykorzystaniem bomb beczkowych zginęło łącznie 603 osób, w tym 172 cywilów, 54 kobiet i 54 cywilów.
Od stycznia 2014 Aleppo oprócz ofensywy sił Asada było areną bratobójczych walk między islamistami i radykalnymi dżihadystami. Przykładowo w kontrolowanym przez Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie szpitalu dziecięcym, 6 stycznia 2014 doszło do rzezi w której zginęło 21 cywilów i 21 islamistów z konkurencyjnych ugrupowań. Po tym wydarzeniu ekstremiści z ISIS byli stopniowo wypierani z Aleppo przez Syryjski Front Rewolucyjny, Armię Mudżahedinów, Front Islamski oraz Dżabhat al-Akrad.
W styczniu 2014 armia wznowiła również działania naziemne, wstrzymane w listopadzie 2013. 11 stycznia 2014 wojsko zabezpieczyło całą przemysłową dzielnicę Nakkarin oraz wzniesienie Szajch Jusuf. Rebelianci utracili również trasę wylotową z miasta w kierunku granicy z Turcją. Kolejnego dnia zabezpieczono również arterie prowadzące do lotniska międzynarodowego oraz do zachodnich dzielnic miasta kontrolowanych przez opozycjonistów. 14 stycznia 2014 lojaliści Asada zabezpieczyli miejscowości Az-Zarzur, At-Tanih, As-Subajija oraz Wzgórze 53, leżące na wschodnich rubieżach Aleppo. Wojsko nacierało również na wschód od As-Safiry, odbijając 15 stycznia 2014 z rąk islamistów wioski As-Sabahijja, Al-Fary i Tall Riman, leżącej w pobliżu miejscowej kluczowej elektrowni. W tym samym czasie prowadzono natarcie na bazę Kuwejrs. 16 stycznia 2014 po zaciętych walkach partyzanckich Wolna Armia Syrii zajęła dwa wieżowce w dzielnicy Sajf ad-Daula, z kolei armia odnotowała postęp w dzielnicy Bani Zajd. 22 stycznia 2014 syryjskie władze otwarły międzynarodowy port lotniczy w Aleppo. Wpłynęło to na wybuch w dniach 23-25 stycznia 2014 bitwy z brygadami islamskimi o kontrolę nad miejscowością Karam Al-Kasr, leżącą tuż przy międzynarodowym porcie lotniczym. Ostatecznie wygrały ją siły rządowe.
1 lutego 2014 rozpoczęła się kolejna seria nalotów beczkowych w Syrii. Najwięcej bombardowań zanotowano w dzielnicach takich jak Tarik Al-Bab czy Szajch Nadżar. Do 6 lutego 2014 w nalotach śmierć poniosło 257 osób, w tym 76 dzieci.
6 lutego 2014 jednostki Dżabhat an-Nursa oraz Ahrar asz-Szam przypuściły szturm na więzienie centralne w Aleppo, leżącego na północ od Aleppo, obleganego od 11 miesięcy. Jednocześnie rebelianci ogłosili początek nowej ofensywy w Aleppo. Po ciężkich bojach z siłami bezpieczeństwa, przejęli 80% obiektu. Następnego dnia armia zdołała odbić większość obleganego więzienia. W ciągu dwudniowej bitwy śmierć poniosło 47 osób - 20 żołnierzy, 22 rebeliantów oraz pięciu więźniów od szrapneli. Z kolei w czasach blokady obiektu, z powodu walk i fatalnej sytuacji humanitarnej w więzieniu, zginęło 600 więźniów i strażników.
16 lutego 2014 po wielomiesięcznych walkach, wojska rządowe zdobyły industrialną dzielnice Szajch Naddżar. Dzień później Liwa at-Tauhid ogłosiła początek operacji "Trzęsieni ziemi". Pierwszym aktem operacji, był zamach pod hotelem Carlton, używanego przez armię jako bazę wojskową. Rebelianci zdobyli także punkty strategiczne wokół cytadeli w Aleppo. 19 lutego 2014 rebelianci twierdzili, ze odbili dzielnicę Szajch Nadżar, jednak już kolejnego dnia żołnierze wypchnęli z niej partyzantów. Nie zakończyło to jednak walk. W kolejnych dniach w Szajch Nadżar strony nadal toczyły ciężkie boje, gdyż w dzielnicy przebywały jednostki Ahrar asz-Szam oraz inne elementy Frontu Islamskiego, a także Dżabhat an-Nursa i Armia Mudżahedinów. 24 lutego 2014 ugrupowania te podpisały porozumienie o powołanie wspólnej strutury dowodzenia wojskowego pod nazwą Ahl asz-Szam. 25 lutego 2014 armia wraz z siłami paramilitarnymi NDF przejęły fabrykę ceramiki. Po próbie zajęcia strategicznej dzielnicy Szajch Nadżar, armia skierowała swoje wysiłki ku dzielnic Hananu oraz Tarik al-Bab, Szakur i Sza'ar. Celem niniejszej operacji było połączenie strefy wpływów z centrum miasta.
W marcu 2014 tureckie media informowały o rozlokowaniu 25 żołnierzy przy zamku Dżabir, leżącego 25 km od granicy turecko-syryjskiej. Na zamku znajduje się grób legendarnego Sulejmana Szaha, dziadka założyciela Imperium Osmańskiego, Usmana I. Turkowie otrzymali rozkaz strzelania do każdego, kto atakuje historyczne obiekty. Chodziło głównie o zagrożenie ze strony Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie. Informacje o wysłanie tureckich wojsk do Syrii, potwierdził premier Recep Tayyip Erdoğan w dniu 23 kwietnia 2014. Granicę przekroczyło wówczas sześć tureckich czołgów, 12 pojazdów opancerzonych z trzystoma tureckimi żołnierzami. Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie zażądało od Turcji wycofania wojsk, dając 72-godzinne ultimatum na opuszczenie Syrii
9 marca 2014 siły rządowe zajęły strategiczne wzgórze w okolicach centralnego więzienia, dzięki czemu armia mogła swobodnie ostrzeliwać pozycje rebeliantów. Wojsko odbiło również z rąk rebeliantów dzielnicę Hananu. Armia planowała utworzenie szlaku z centrum miasta przez dzielnicę Hananu do przemysłowych okręgów na wschodzie miasta, tak by odciąć północne sektory miasta, kontrolowane przez rebeliantów. W tym celu konieczny był atak na dzielnicę Szakur, także kontrolowaną przez bojowników.
Ofensywa batalionów islamskich na zachodzie miasta
Jednak plany te nie ziściły się, a 23 marca 2014, rebelianci ruszyli z ofensywą na zachodnich rubieżach Aleppo. Zajęli wówczas miejscowość Kafr Hamra oraz wzgórze Szwajnija. Atakowi przewodzili Czeczeni z Dżajsz al-Muhadżirin wa Ansar. 27 marca 2014 islamiści z Dżabhat an-Nursa zatrzymali w Aleppo 70 bojowników z rywalizującego ugrupowania Dżund asz-Szam, oskarżając ich o przygotowania do ataku na szeregi grup islamskich walczących z armią Asada.
9 kwietnia 2014 po raz pierwszy od 10 miesięcy na tereny kontrolowane przez rebeliantów wjechał transport z środkami pomocy humanitarnymi, zorganizowany przez Syryjski Czerwony Księżyc oraz ONZ. W międzyczasie partyzanci zajęli region Akrab w południowo zachodniej części miasta. 11 kwietnia 2014 rebelianci weszli do południowej dzielnicy Ramusih, kontrolowanej dotąd przez siły rządowe. Tym samym odcięto wojsku drogę z międzynarodowego portu lotniczego do bazy wojskowej na południu Aleppo. Walki wybuchły również w Lajramun na północno zachodnich rubieżach miasta. 12 kwietnia 2014 ekstremiści z Dżabhat an-Nursa oraz Frontu Islamskiego zajęli zachodnie dzielnice Raszidin oraz Dżamiat az-Zahra, gdzie mieściła się baza wywiadu wojska syryjskiego. Równolegle trwały również starcia kurdyjskich bojowników YPG z armią w Szajch Maskud.
13 kwietnia 2014 rebelianci przejęli kontrolę nad siedzibą sił powietrznych w zachodnim Aleppo. Walki toczyły się oprócz tego w dzielnicach Dżamiat az-Zahra i Lajramun. W kolejnych dniach ciężkie boje toczono w dzielnicy Ramusih, gdyż do kontruderzenia przystąpiły siły rządowe, którym udało się odbić dzielnicę 16 kwietnia 2014. 17 kwietnia 2014 bojownicy Dżabhat an-Nursa oraz Frontu Islamskiego rozpoczęli próbę odbicia z rąk wojsk rządowych bazy wojskowej Hananu. W walkach zginęło 27 żołnierzy oraz 20 rebeliantów. Z kolei w atakach rakietowych prowadzonych przez islamistów na terenach kontrolowanych przez wojsko narodowe, zginęło 25 cywilów. 19 kwietnia 2014 lojaliści odbili siedzibę sił powietrznych oraz utracone pozycje w poprzednich dniach w Lajramun. Z kolei islamiści przechwycili wioskę Fajdan, leżącą na południe od Aleppo.
21 kwietnia 2014 w nalotach beczkowych w Aleppo i okolicach zginęło 59 osób, z kolei dzień później 29 osób. Bomby spadały na Stare Miasto, Hananu, Kafr Hamra i Aszaar. 24 kwietnia 2014 bomby beczkowe spadły na targowisku w mieście Atarib, 25 km na zachód od Aleppo, w wyniku czego śmierć poniosło 30 osób. Odpowiednio 23 i 25 kwietnia 2014 bomby beczkowe spadły na dzielnice Hananu oraz Karam al-Bik, powodując straty cywile. Przez cztery miesiące w wyniku nalotów z wykorzystaniem bomb beczkowych w Aleppo zginęło 2 tys. cywilów.
26 kwietnia 2014, rebelianci przejęli częściową kontrolę nad Pałacem Sprawiedliwości i maszerując dalej przedostali się pod bazę artyleryjską w kontrolowanej przez siły rządowe dzielnicy Zahraa. W starciu zginęło 13 żołnierzy oraz pięciu rebeliantów. Dzień później bojownik wysadził się w Izbie Handlowej na Starym Mieście powodując potężną eksplozję. Ponadto islamscy rebelianci prowadzili intensywne ataki rakietowe oraz moździerzowe w sektorach kontrolowanych przez wojsko w wyniku czego zginęło 24 cywilów. Równocześnie syryjskie lotnictwo dokonywało nalotów na dzielnice Lajramun oraz Ar-Raszidin. Ponadto podczas walk pod Pałacem Sprawiedliwości zginęło 10 islamistów oraz 14 żołnierzy. Rebelianci ogłosili również początek ofensywy mającej na celu odbicie Starego Miasta oraz Szajch Nadżar.
28 kwietnia 2014 rebelianci i strona rządowa porozumiały się co do przywrócenia elektryczności w muhafazie Aleppo, odciętej przez rebeliantów 10 dni wcześniej, w proteście przeciwko nalotom beczkowym. Porozumieniu pośredniczył Czerwony Krzyż. 29 kwietnia 2014 islamiści ogłosili, iż zajęli strategiczny Pałac Sprawiedliwości oraz rozszerzyli swoje wpływy o południową dzielnicę Ramusih. 30 kwietnia 2014, Syryjskie Arabskie Siły Powietrzne zbombardowały szkołę Ajn Dżalut, doprowadzając do śmierci 25 dzieci. 5 maja 2014 rozpoczęły się starcia o kontrolę nad regionem Burij między Szajch Nadżar a Hananu. Przeciwko islamistycznym sunnickim batalionom walczył Hezbollah i jednostki NDF. 8 maja 2014 rebelianci wysadzili w powietrze luksusowy hotel Carlton w samym centrum miasta, za pomocą bomb umieszczonych w tunelu wykopanym pod budynkiem. W trakcie bitwy hotel był bazą wojskowa wykorzystywaną przez armię.
Przełamanie oblężenia więzienia centralnego i odcięcie szlaku dostaw dla rebeliantów
20 maja 2014 wojsko przejęło elektrownię w dzielnicy Szajch Nadżar, wzgórze Agup oraz wioskę Hajlan, otwierając sobie tym samym drogę do Centralnego Więzienia Aleppo. Dzień później armia wspierana przez milicję NDF oraz Hezbollah rozpoczęła ostrzał więzienia obleganego przez islamistów z Dżabhat an-Nursa. W trakcie walk, rebelianci wysadzili w powietrze znajdujący się nieopodal epicentrum walk kontrolowany szpital Al-Kindi, który służył jako baza. W trakcie batalii syryjskie lotnictwo spuściło 30 bomb beczkowych na pozycje rebeliantów, co skutkowało śmiercią 50 bojowników. Do bilansu ofiar wpisują się również dwudniowe boje zaczepne prowadzone przez syryjskie siły zbrojne. Przełamanie oblężenia nastąpiło 22 maja 2014, po zmasowanym ataku lotniczym, podczas którego użyto 100 bomb beczkowych. 25 maja 2014, siły rządowe rozszerzyły kontrolę terytorium również na wioskę Dżbilih, leżącą na zachód od więzienia, od którego odepchnięto islamistów.
Sytuacja wokół Aleppo - stan na 23 października 2015
31 maja 2014, w pobliżu targowiska w dzielnicy Zahwari wysadzono w powietrze tunel, w którym umieszczono bomby. Wywołało to potężną eksplozję w której śmierć poniosło 20 członków sił rządowych i sprzyjających im ochotników. Za atakiem stał Front Islamski. Syryjskie Obserwatorium Praw Człowieka podało również, iż w przeciągu pięciu miesięcy w wyniku używania bomb beczkowych przez Syryjskie Arabskie Siły Powietrzne, w Aleppo życie straciło 1963 osoby, w tym 283 kobiety i 567 osób niepełnoletnich.
W czerwcu 2014 ciężar walk przeniósł się na północ od Aleppo, gdzie na terytoriach wiejskich syryjscy rebelianci zajmowali pozycje ISIS które udało się na kampanię iracką. Wobec tamtejszych sukcesów dżihadystów, syryjscy rebelianci obawiali się, że ISIS wróci do Aleppo z nowym uzbrojeniem.
W lipcu 2014, armia wznowiła wysiłki na rzecz całkowitego wyparcia rebeliantów z dzielnicy Szajch Nadżar, sąsiadującej od wschodu z więzieniem centralnym. Stało się to wieczorem 3 lipca 2014. W kolejnych dnia armia zajęła wioski w obrębie dzielnicy przemysłowej. W walkach regularną armię wspierał Hezbollah oraz Gwardia Republikańska. 7 lipca 2014 wojsko wzięło szturmem Szkołę Piechoty. W połowie lipca 2014 armia odcięła trzy główne szlaki dostaw z północy kraju, którymi rebelianci dostarczali żywność, leki i uzbrojenie do okrążonych współtowarzyszy broni w centrum miasta.
Na oblężonym Starym Mieście, 29 lipca 2014 doszło do eksplozji tunelu wypełnionego bombami, w efekcie czego śmierć poniosło 12 syryjskich żołnierzy. W dniach 26 lipca - 2 sierpnia 2014 trwały intensywne walki wokół oblężonej bazy Al-Kuwejrs.
Mimo przyjęcia 22 lutego 2014, rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2139, wzywającej wszystkie strony konflikty, aby "natychmiast zaprzestały wszelkich ataków na ludność cywilną", również za pomocą bomb beczkowych, od czasu od jej przyjęcia do końca lipca 2014, Human Rights Watch odnotowała ponad 650 zniszczeń w mieście Aleppo na terenach kontrolowanych przez siły antyrządowe, które zdaniem organizacji mogły być spowodowane użyciem bomb beczkowych.